NO TIME TO DIE - Katelynn Mergel

A Lion in the Snake's pit

'Ik ben compleet gestoord dat ik dit ga doen.'

Ik sta voor de spiegel in mijn kamer met een lange galajurk aan. Het is niet mijn favoriete rode jurk, degene die ik van mijn moeder heb gekregen, maar een lila jurk met een diepe hals, uiteenlopende onderkant en lange mouwen van kant. Op mijn gezicht zit al een dunne laag make-up.

In principe zou ik nu klaar zijn voor dit bal, zij het niet dat het in Villa Malfidus gehouden wordt; de verzamelplaats voor dooddoeners.

Daarom ga ik undercover.

Ik schenk nog een laatste blik op mijn werkelijke uiterlijk en sluit dan mijn ogen om een compleet nieuw uiterlijk te krijgen.

Mijn haar blijft blond, maar is nu stijl en tot net boven mijn schouders. Ik word kleiner en fragieler dan normaal. Mijn gezicht wordt iets ronder, mijn ogen kleiner en ze kleuren nu bruin. Mijn lippen voller.

Als ik mijn ogen weer open, kijk ik tevreden naar het eindresultaat: een Frans meisje van Beauxbatons: de perfecte alibi.

Ik slip in mijn ballerina's en loop naar de kamer naast me, waar Theo zich aan het klaar maken is.

'Theo?' vraag ik van achter de deur en klop even op het hout. Enkele seconden later wordt hij open getrokken en komt Theo te voorschijn. Zijn gewaad is een emerald-groen, wat perfect past bij het paarse van mijn jurk en zijn haar zit strak in model gekamd.

Hij lijkt sprekend op de puurbloed prins die hij zijn hele leven heeft moeten spelen.

'Katelynn,' zegt hij, bijna vragend bij het zien van mijn nieuwe uiterlijk. Hij grijnst even speels. 'Of moet ik zeggen; Louise. Je ziet er goed uit.'

'Merci, monsieur Theodoor,' antwoord ik in mijn beste Frans. 'Je ziet er zelf ook schitterend uit.'

En dat was geen leugen. Behalve dat de gewaden de jongen goed staan, is hij sinds de zomer er steeds meer uit gaan zien als een man in plaats van een jongetje. Ook al valt dat door de terreur van de Kragges nauwelijks meer op.

'Klaar om je dood tegemoet te gaan?' Theo steekt uitnodigend zijn arm naar me uit.

Ook al was zijn toon luchtig, ik kan zien dat hij nerveus is. We gaan ons begeven tussen de meest loyale supporters van Voldemort in zijn informele hoofdkwartier. Ook Theo's vader zal er hoogstwaarschijnlijk bij zijn, iets waar de Zwadderaar niet naar uitkijkt. Hij heeft zijn vader niet meer gezien sinds hij uit het huis is vertrokken en we hebben van te voren besproken wat voor impact dit bal kan hebben op Theo's cover.

Aan de ene kant zal het voor de dooddoeners lijken alsof Theo inderdaad gewoon bij zijn vader was en er niks aan de hand is. Aan de andere kant is het voor Theo's vader wel een moment om Theo in een hoek te drijven.

En dan denken we nog niet eens aan het scenario waarbij mijn identiteit ontdekt word.

***

Villa Malfidus is niet veranderd sinds de laatste keer dat ik er ben geweest. Het enorme gebouw rijkt nog altijd over je heen als een donkere schaduw, omhuld in Zwarte Magie. Door de ramen is licht te zien in de kamer, het enige licht in deze donkere nacht. Zelfs de maan lijkt zich niet met de Villa te willen bemoeien.

'Denk je dat er bekenden van school zullen zijn?' vraagt Theo, terwijl hij met grote ogen naar het huis kijkt. Ook voor hem is het lang geleden dat hij hier is geweest.

'Je ne sais pas,' zeg ik met een scheve grijns, waarna ik door ga met een vals Frans accent. 'Iek kom van Beauxbatons, veet jij nok?'

Hij grinnikt even, al weten we allebei dat het is om onze zenuwen te verbergen. Zelfs voor mijn doen is dit roekeloos.