NO TIME TO DIE - Katelynn Mergel

Trusting Snape

Enkele seconden is alleen het tikken van de klok en het zoemen van een of ander magisch voorwerp verderop in de kamer. Dan schud ik glimlachend mijn hoofd, terwijl Draco me nog steeds verbaasd aankijkt. Ik had het kunnen weten toen Anderling zei dat het een Zwadderaar was. 

'Jij bent de andere hoofdmonitor?' vraagt hij, terwijl hij het antwoord eigenlijk al weet. Ik knik. Hij stapt opgelucht de kamer binnen en komt naast me staan. Waarschijnlijk was hij bang dat een van de andere Griffoendors het zou worden, wat veel meer gedoe zou opleveren.  

'Goed, nu jullie er allebei eindelijk  zijn, zal ik jullie een uitleg geven, aangevuld door Professor Perkamentus.' 

Sneep gebaart naar het portret achter hem, dat Draco nu voor het eerst lijkt op te merken. Zijn gezicht betrekt en hij kijkt weg. Ik pak zijn hand even en geef een kort kneepje.

'De taak van een Hoofdmonitor vergt veel verantwoordelijkheid,' zegt Sneep die net doet alsof hij het gebaar niet zag. 'Een leerling wordt niet zomaar uitgeroepen tot Hoofdmonitor. Intelligentie alleen heeft jullie niet gebracht in deze positie.'

Draco en ik kijken elkaar even aan. Sneeps gezicht staat zowaar niet zo streng als normaal.

'Zweinstein is anders dit jaar en ik verwacht van jullie dat jullie de leerlingen door deze verandering heen zullen helpen. Vakken zijn veranderd en de disciplines zijn veranderd. Jullie zijn een voorbeeld voor de rest van Zweinstein. Het is de bedoeling dat elke leerling jullie moet kunnen opzoeken als vertrouweling, ongeacht hun huis of bloed-'

Sneep kijkt net iets langer naar Draco.

'-En jullie zullen ook 's avonds moeten patrouilleren en dingen moeten regelen, zoals een schema voor de klassenoudsten. Jullie krijgen een eigen woonruimte, gescheiden van de afdelingen. Jullie hebben beiden een slaapkamer en badkamer, met een gezamenlijk woonkamer en keuken. Deze zullen we straks bezoeken.  

'Ook gelden er meerdere privileges voor jullie. Zo zijn jullie bijvoorbeeld uitgezonderd voor de avondklok en mogen jullie een les overslaan indien jullie taken als Hoofdmonitor te vervullen hebben.  Bovendien hebben jullie het recht op punten te geven en af te trekken van leerlingen, net zoals de klassenoudsten. In sommige situaties kunnen jullie zelfs meebepalen wat betreft de straffen. Wees hier eerlijk in jullie oordeel.'

Ik zucht even opgelucht, blijkbaar duidelijk te merken, want Draco en Sneep kijken me nieuwsgierig aan. Hoeveel voordeel ik wel niet ga hebben aan het feit dat ik hoofdmonitor ben is enorm. Ik heb zelfs een privé ruimte waarin in kleine vergaderingen kan houden met de rest. 

Ze is iets van plan.

Dit is niet de eerste keer dat Draco dat over mij denkt, maar dit keer heeft hij nog gelijk ook. Ik doe alsof ik het niet opmerk en glimlach even naar Sneep als teken dat hij verder moet gaan. Mijn blik kruist met die van Perkamentus en de man geeft me een snelle knipoog. 

'Dat was het wel zo'n beetje, of ben ik iets vergeten, Albus?' Sneep kijkt even om. 

Perkamentus schudt zijn hoofd. 'Nee, je hebt alles behandeld, Severus. Mocht je iets vergeten zijn kan je de hoofdmonitoren altijd later nog inlichten. Ik stel voor om nu de heer Malfidus buiten te laten wachten en daarna hem samen met juffrouw Mergel naar hun kamer te begeleiden.'

Sneep knikt kort.

'Je hoort het. Draco, zou jij beneden even willen wachten tot wij klaar zijn?'

Draco kijkt ons argwanend aan, maar loopt wel weg. Ik wacht tot de deur dichtvalt voordat ik me weer tot Sneep richt.

Als eerste plaats ik een stiltespreuk op de kamer. Draco is een leuke jongen, maar hij heeft een slechte gewoonte voor afluisteren en dit gesprek is daar niet voor bedoeld. Sneep kijkt me toch enigszins nieuwsgierig aan.

'Wat is er Katelynn?'

'U zei net dat het jaar zal veranderen en daar heb ik een opmerking over,' zeg ik. 'U hoeft niet te ontkennen dat de Kragges dooddoeners zijn, maar zij gaan Zweinstein redelijk vervelend maken. U zou moeten weten dat ik Zweinstein, mijn thuis, niet zomaar laat verpesten door een stel dooddoeners.'

Sneep heeft duidelijk nog geen idee waar ik heen wil met dit verhaal. 

Ik grijns. 'In ons vijfde jaar was Omber hier. Toen was er één leerlingen, die schuil gaat onder een pseudoniem, die haar leven heel moeilijk heeft gemaakt, weet u nog?

'Dat zal de welbekende Wolf wel weer zijn,' zegt Sneep met een lichte afkeer in zijn stem. 'Spijtig genoeg weet ik van haar.'

Bijna barst ik in lachen uit. Ik ga deze man nog een hartaanval bezorgen op deze manier. 

'Zit ze dit jaar weer op Zweinstein, of-?'

'Ja, ze zit op Zweinstein' zeg ik langzaam. 'Ik wil u iets vertellen wat misschien van belang kan zijn. Ik weet de identiteit van de Wolf en ben bereid die met u te delen.'

Sneep gaat direct wat rechter in zijn stoel zitten, zijn ogen wijd open. Hij veegt even een vette pluk haar uit zijn gezicht. Achter hem kijkt Perkamentus geamuseerd toe, al lang wetende wie de Wolf is. 

'Wie is ze dan?'

Ik haal even diep adem. Nog nooit hebben zoveel mensen geweten wie de Wolf is. Het wordt ooit nog mijn ondergang. 

'Ik ben de Wolf.'

Het is even stil. Sneep is waarschijnlijk de informatie aan het verwerken.

'Waarom heb ik hier niet eerder aan gedacht,' zegt hij tenslotte, terwijl hij me met een onleesbare blik aanstaart. 'Je hebt veel regels overtreden, Mergel.' 

Ik haal mijn schouders op. 'Ik vertrouw u, wetende dat u een beter persoon bent dan u doet lijken. Echter, u mag in geen enkele situatie laten blijken dat u hier weet van hebt, professor,' waarschuw ik. 'U wordt veracht onder mijn vrienden en mede-Griffoendors en als zij zouden weten dat ik persoonlijke informatie met u deel, of zelfs maar vriendelijk doe, zou ik voor verrader uitgemaakt worden.'

Een soort verdrietige glimlach vormt zich rond de lippen van Sneep en het maakt hem iets meer menselijk.

'Wat ben je voor dit jaar van plan, onschendbare Wolf?' vraagt hij. 

'U wilt het niet weten,' zeg ik duivels. 'De Kragges gaan de tijd van hun leven krijgen.' 

Voor een seconde lijkt Sneep een geamuseerde blik op zijn gezicht te hebben, maar direct daarna kijkt hij weer stoïcijns. 

'Als je betrapt wordt zal ik niet twijfelen om je te straffen, Katelynn,' zegt hij streng. 'Dan nu, laten we gaan. Draco wacht op ons.'

Hij gebaart naar de deur van het kantoor en samen lopen we de wenteltrap af, op weg naar onze kamer. 

Hoofdmonitor, wie had dat gedacht?

...............................

Daar zijn we maar weer eens. Dit maal een wat korter hoofdstuk omdat ik het een en ander veranderd heb aan de verhaallijn verderop. 

Voor iedereen die het nieuws heeft gevolgd: avondklok incoming. Wat vinden jullie ervan en hoe voelen jullie je in deze lockdown? Laat me weten hoe jullie de afgelopen weken overleefd hebben x