NO TIME TO DIE - Katelynn Mergel

A dubious mission

'Malfidus! Ga je mee een paar straffen uitdelen? De Kragges hebben ons nodig.'

Draco draait zich met een zucht om van zijn plek in de vensterbank, een poging doende om zijn nervositeit niet te laten zien. Voor hem staan Korzel en Kwast, met een uitdagende blik in hun ogen. 

'Ik kan niet. Moeder komt me zo meteen ophalen voor een geheime afspraak en ze staat erop dat ik mee ga.'

Zijn vrienden fronsen even, maar lijken achterdochtig. Verveeld staart de blonde Zwadderaar ze aan en hij laat zijn ogen tussen de twee heen en weer schieten. Ze zijn veranderd in de afgelopen twee jaar, meer qua innerlijk dan uiterlijk. Ze doen hem denken aan dooddoeners zoals Dolohov en Vleesschouwer - wreed en zonder enig gevoel van genade in hun botten. Ze hebben zichzelf aan de voeten geworpen van de Heer, en doen er alles aan om omhoog te klimmen in de hiërarchie. 

'Narcissa komt je ophalen? Dan moet het wel een extreem belangrijk iets zijn, niet waar Draco?' vraagt Kwast. 

'Weet Sneep ervan?' voegt Korzel toe. Ze zijn hem aan het uitdagen, testen zijn loyaliteit. 

Draco rolt met zijn ogen bij de naam van zijn peetvader. 'Uiteraard weet Severus ervan. We vertrekken vanaf zijn kantoor, maar zelfs hij is niet op de hoogte van de inhoud. Moeder weigert enige informatie los te laten. Ze informeerde me er zelf pas gisteren over.' 

Korzel en Kwast grommen even goedkeurend. Als Sneep er vanaf weet dan is het altijd een goed teken. Dan kan de missie vertrouwd worden. Draco wendt zijn blik weer af. Hij mist de oude Korzel en Kwast. Ook al behandelde hij ze niet altijd goed, het waren toch zijn vrienden.

Buiten verdwijnt de zon inmiddels achter de schotse heuvels, een teken dat het diner bijna zal beginnen. Het baart Draco zorgen. Waarom heeft zijn moeder juist deze tijd uitgekozen voor een afspraak? Zou er iets gebeurd zijn?

'Zelfs een vijfjarig kind kan zien dat je nerveus bent Mafidus,' zegt Korzel grinnikend. 'Stel je niet zo aan.'

'Jij hebt makkelijk praten aangezien je lekker hier kan blijven,' kaatst Draco geïrriteerd terug. 'Ik daarentegen weet niet of ik levend terug kom vanavond.'

'Het komt allemaal wel goed. Je hebt pappie en mammie die voor je willen bedelen bij de Heer.'

Abrupt staat Draco op van de vensterbank en kijkt met een scherpe blik naar Korzel. De enkele verdwaalde leerling in de gang loopt met een grote boog om ze heen, maar hij schenkt ze geen aandacht. 

'Ik word over vijf minuten bij professor Sneep verwacht.' Hij knarsetand van woede. 'Vertek naar de Grote Zaal en zorg dat je geen argwaan wekt. Ik spreek jullie vanavond of morgen weer.'

Met die woorden draait hij zich om en begint aan zijn weg naar het torentje van het Schoolhoofd. Achter hem hoort hij het grinniken van zijn voormalige vrienden zachter worden. Een zucht verlaat zijn mond. Hij mist Theo, die ergens verstopt zit op een plek die waarschijnlijk alleen Katelynn weet. Hij mist Benno, die constant afgeleid lijkt te zijn en op onverklaarbare momenten elke keer lijkt te verdwijnen. Hij mist het onbezorgde leven.

Voor de wenteltrap haalt hij nog een keer diep adem en zet dan de eerste stap op de stenen treden. Heel even denkt hij geritsel achter zich te horen, maar schudt het af als de paranoia die hij nu al bijna twee jaar heeft. 

Boven hoort hij al stemmen door de deur heen met elkaar praten en hij klopt driemaal op de eikenhouten deur. 

'Binnen,' klinkt de zware stem van Severus. 

De kamer die zich achter de deur bevindt is nog steeds identiek als de kamer die hij zag aan het begin van hun schooljaar, toen hij en Kate benoemd werden tot Hoofdmonitoren. Een nutteloze taak bleek achteraf, aangezien de school toch gerund wordt door een paar dooddoeners en zij niks in te brengen hebben.