NO TIME TO DIE - Katelynn Mergel

Pre-Christmas

De drie Zwadderaars zitten lang na de avondklok op de banken in de vertrekken van de Hoofdmonitoren, alle drie met een mok boterbier in hun handen. Buiten vallen er witte sneeuwvlokken tegen de ramen van het kasteel en dankbaar zoeken ze de warmte van het haardvuur op. De kerstvakantie is slechts enkele dagen verwijderd. 

Er worden geen woorden uitgewisseld tussen de drie. Ze zitten er, in gedachten verzonken, en staren naar de dansende vlammen. Alle drie denken ze over iets anders, en toch ook over hetzelfde. 

Benno Zabini denkt terug aan het voorstel van Katelynn enkele dagen terug. Hij heeft al meerdere malen die herinnering in zijn hoofd afgespeeld en hij beseft hoe belangrijk dat voorstel voor haar moet zijn geweest, ook al deed ze er nog zo kalm over. 

En terwijl Benno in de vlammen staart, weet hij dat hij diep van binnen zich zonder twijfel wil aansluiten bij de Strijders van Perkamentus. Voor hem zijn het alleen de Strijders van Katelynn Mergel. Hij weet dat hij een kant moet kiezen in deze oorlog en hij weet nog beter dat hij altijd de kant van zijn beste vriendin zou kiezen.  

Theodoor Noot heeft een boek op zijn schoot liggen, opengeslagen op pagina vijfenveertig. Theo heeft ook al twintig minuten lang niet meer naar de pagina gekeken. Zijn gedachten zijn afgedwaald naar de komende twee weken. In de kerstvakantie gaan ze naar huis. Thuis. En ondanks dat hij waarschijnlijk niet mee gaat naar de Wemels met kerst, voelt hij zich elke dag meer en meer thuis tussen de groep Griffoendors. Zijn vader, waar die nu ook mag wezen, is alleen nog familie in naam. Theo wil niks meer met hem te maken hebben, maar hij weet dat deze oorlog cruciaal is. Eén verkeerd woord in de kringen van Voldemort en hij heeft een toverstok tegen zijn keel. 

Draco Malfidus neemt een slok van zijn boterbier en laat zijn ogen door de huiskamer glijden. Normaal gesproken laat hij zijn vrienden niet tot na de avondklok in zijn vertrekken, maar de afgelopen dagen hebben ze hier zo goed als geleefd, dus uitzonderingen werden gemaakt. Met moeite onderdrukt hij het op en neer bewegen van zijn been, een nerveus gebaar wat hij de laatste tijd heeft ontwikkeld. Hij weet, hij voelt, dat zijn vrienden meer weten over de oorlog dan ze laten doorschemeren. Hij weet dat ze zij aan zij met Katelynn zullen vechten. 

En hij weet ook dat hij zelf niks anders zou willen.

De afgelopen maanden waren zwaar voor de blonde Zwadderaar en het gewicht van de hele wereld lijkt op zijn schouders te drukken. De twee jongens voor hem en zijn vriendin zijn het enige wat hem nog overeind houden. 

Katelynn zelf heeft geen van de jongen nog gezien, al sinds de lunch niet meer. Het baart Draco zorgen. De afgelopen tijd is Katelynn steeds vaker verdwenen, vaak tot diep in de nacht. Ondanks dat ze het onderwerp zo veel mogelijk vermijdt bij Draco, weet de blonde Zwadderaar dat Theo wel weet waar ze heen gaat. 

Het is dan ook Draco Malfidus die als eerste de stilte doorbreekt. 

'Theo.' 

De tengere Zwadderaar kijkt op van het boek- nog steeds opengeslagen op dezelfde pagina- op zijn schoot en ontmoet de grijze ogen van zijn vriend met een vragende blik. Waarom wilde hij de stilte verbreken?

'Gooi het eruit Malfidus,' zegt Benno Zabini naast hem als Draco zijn verhaal niet vervolgt. De blonde jongen lijkt te zoeken naar de juiste woorden.

Draco zijn blik wijkt echter niet van Theo's gezicht en de brunette begint zich langzaam nerveus te voelen onder de starende ogen. Dit is niet het normale gedrag van Draco Malfidus. Aan de andere kant, beseft hij, hoe vaak heeft Draco zich normaal gedragen sinds het begin van de oorlog?

'Zitten jij en Katelynn bij de Orde van de Fenix?' vraagt de jongen uiteindelijk, zijn stem verrassend timide. 

Theo trekt even een wenkbrauw op. 'Stel geen vragen waar je het antwoord al op weet Malfidus. Dat is niks voor jou.'