NO TIME TO DIE - Katelynn Mergel

The new DA

Om kwart voor negen komen Loena, Marcel en Ginny de Kamer van Hoge Nood inlopen. Ik heb gevraagd aan hen om iets eerder te komen omdat ik ze nog wat wil vertellen.
De infiltratie op het Ministerie is inderdaad succesvol geweest, want ik kreeg een briefje met 'GROEN' in hoofdletters erop geschreven. Trix vertelde me dat ze wel onderschept was door Alecto Kragge, maar zij liet haar doorvliegen toen ze het briefje had gelezen. Dit was ook exact de reden dat ik heb gevraagd om alleen een kleur op te schrijven en niet meer informatie, voor het geval dat.

'Ik heb jullie hulp nodig' zeg ik tegen mijn drie vrienden. 'We moeten een gebeurtenis gaan verspreiden en bekend maken zonder dat mensen erachter komen dat wij het waren.'

'Wat is er gebeurd? Heeft het iets met Harry te maken?' vraagt Ginny direct. Haar ogen zijn direct gevuld met angst. Ik grinnik even.

'Het heeft zeker met Harry te maken, maar we hoeven niet bang te zijn. Het Ministerie echter wel' zeg ik grijnzend. Kort vertel ik ze wat er is gebeurd op het Ministerie, het Gruzielement deel weglatend.

'Dus' beëindig ik, 'lijkt het me slim als Loena's vader hierover in de Kibbelaar schrijft, zodat iedereen weet dat ze nog niet dood zijn en dat Voldemort nog niet gewonnen heeft.'

'Dat zou geweldig zijn!' roept Ginny. 'Hoe wil je alleen de Kibbelaar het kasteel in gesmokkeld krijgen?'

'Ik heb een zus die, net zoals ik, kan verschijnselen in het kasteel. Ik kan aan haar vragen of ze een aantal Kibbelaars wil meenemen.'

'Dat zou papa geweldig vinden om te doen' zegt Loena vrolijk. 'Ik zal hem wel een brief sturen en dan kan hij aan aardige mensen van het Ministerie vragen wat er is gebeurd.'

Ik knik goedkeurend.

'En dan neem ik aan dat wij deze Kibbelaar weer net zoals in ons vijfde jaar verspreiden? Eerst grote posters aan de muren en daarna de afdelingen af' zegt Marcel. Hij kijkt me aan met een blik die ik nog niet eerder heb gezien. Een rebelse blik.

'Dat is wel het plan' antwoord ik.

'Dan doen we dat zodra de editie is uitgegeven. De rest van de SVP kan over enkele minuten binnenkomen, dus laten we ons nu daarop richten' mompelt Ginny, terwijl ze op een oud horloge kijkt.

Om exact negen uur komen de eerste leden van de nieuwe SVP binnen. Ik durfde de ontmoeting nog niet buiten de avondklok te organiseren, dus we hebben maar een uur.

Al snel is de Kamer van de Hoge nood vol met leerlingen en er verschijnen steeds meer kussen bij aan de rand om ze allemaal een plekje te geven. Ginny en Marcel komen naast me zitten en proberen de leerlingen te tellen.

'Het zijn er een stuk of zestig' zegt Ginny uiteindelijk. 'Maar ik weet het niet exact. Elke keer als ik denk dat ik er ben, komen er weer nieuwe leerlingen.'

Om tien over negen lijkt niemand meer binnen te komen en ik ga staan. Het wordt wonderbaarlijk stil in de zaal; ik vraag me af of de leraren het sneller stil zullen krijgen dan ik.

'Wat geweldig dat jullie er allemaal zijn, echt bedankt!' zeg ik. 'Deze steun betekent al heel veel. Voordat ik begin met vertellen, wil ik jullie even waarschuwen: dit is geen grap. Onderschat deze groep niet, want dit is echt menens en niet zonder risico. Als je had verwacht dat dit te vergelijken is met een schaakclubje, dan verzoek ik je de zaal nu te verlaten.'

Niemand staat op.

'Dat is fijn. Ik verwacht dat jullie de SVP dan wel kennen, misschien zijn jullie oud-leden of hebben jullie erover gehoord, twee jaar geleden. Toen was de SVP bedoeld om onszelf te leren verdedigen, maar ik denk dat we nu meer gaan betekenen. Natuurlijk zullen we nog steeds lessen zelfverdediging geven, want dat zal Kragge ons niet leren, maar ik denk dat we verder moeten gaan. De Kragges zijn echte dooddoeners en zullen niks goeds te zeggen hebben over ons, of dreuzelgeborenen. Ik weet niet of jullie het ook gemerkt hebben, maar Zweinstein is nu al veranderd en ik vind persoonlijk dat dat niet erger moet worden. Deze plek is mijn thuis en ik laat me dat niet afpakken door een stelletje stomme dooddoeners!'