NO TIME TO DIE - Katelynn Mergel

Welcome back

De rit met de koets richting het kasteel verloopt in een comfortabele stilte voor de Zwadderaars. Niemand lijkt zijn of haar gedachten hardop te willen uitspreken als ze het silhouet van het kasteel naderen, maar Theo weet dat iedereen denkt aan wat het komende jaar hun zal brengen. Sneep en de Kragges hebben ze al besproken in de coupé, al had hij niet veel uitleg over de dooddoeners nodig; ze komen al bij hem thuis sinds hij jong was. 

'Ligt het aan mij of lijkt het kasteel ook gewoon somberder?' vraagt Tracey als ze de koets uitstappen en door de grote poorten naar binnen kijken. 

Theo werpt een blik naar binnen en kan weinig anders dan Tracey gelijk geven. Het kasteel lijkt een donkere sfeer te hebben. 

'We zijn niet de enige die het merken,' mompelt Benno naast hem en de Italiaan knikt even richting de groep Griffoendors die verderop staan. Katelynn kijkt met een frons naar het kasteel, terwijl naast haar Wemel en Lubbermans druk fluisteren. 

'Ze zijn iets van plan,' zegt Draco, die naast hem en Benno komt lopen en Katelynn nog even nakijkt. 'Ik voel het.' 

Theo kijkt naar Benno en bijna tegelijk rollen ze met hun ogen. Draco roept ook al jaren dat hij voelde dat Potter wat van plan was en hij zat er toch bijna altijd naast. 

'Zeg, komen jullie nog?' roept Patty, die met de meiden al meters voor ze loopt. Ze versnellen hun pas tot ze weer achter de dames aan lopen, het kasteel in. 

Het eerste wat Theo opvalt is dat er een stuk minder leerlingen zijn dan normaal. Alleen zijn eigen afdeling lijkt onaangetast. Het tweede wat opvalt komt nu zijn kant op lopen en hij krijgt er een onaangenaam gevoel bij. 

'De jongeheer Noot, wat aangenaam om u ook weer eens te zien,' zegt Alecto Kragge met een duivelse grijns als ze dichtbij genoeg staat. 'Volgens je vader wenste je ineens niet meer bijeenkomsten bij te wonen. Hoe dat zo?'

Hij verstijft in zijn pas en ook Benno en Draco blijven abrupt staan. Er zijn maar weinig mensen die weten wat er gebeurd is in de zomervakantie en blijkbaar houdt zijn vader ook een toneelstukje op. Zouden de dooddoeners inderdaad nog niet weten dat hij weggevlucht is?

'Ik heb besloten de laatste weken van de vakantie te focussen op mijn studie,' antwoordt hij langzaam maar kalm, ondanks dat hij van binnen aan alle kanten beeft. 'Nu kan ik de Heer nog niet naar wens dienen.' 

Alecto kijkt hem voor enkele seconden aan, maar hij weigert zijn blik af te wenden. Vanuit zijn ooghoek ziet hij Benno wel naar iemand gebaren. 

Niet veel later gaat er een knal af bij de tafel van Griffoendor en Alecto's hoofd schiet die kant uit. 

'Stelletje monsters,' mompelt ze. Voordat ze op jacht gaat naar de dader, kijkt ze nog een keer zijn kant uit. 'Het was aangenaam je weer te zien, jongeheer Noot. Je vader zal blij zijn dat we weer van je hebben mogen horen.'

Hij knikt kort naar haar en kijkt dan toe hoe ze naar de tafel van Griffoendor stormt, waar het lawaai even verstomt. Pas als hij zeker weet dat haar aandacht bij andere dingen is, blaast hij opgelucht zijn adem uit. 

'Ik was als kind al bang voor ze,' zegt Patty hoofdschuddend, als ze plaatsnemen aan tafel. 'Waarom moest ze jou hebben, Theo?' 

Hij kijkt de tafel rond om te zien of iemand anders luistert dan zijn vrienden. Tot zijn opluchting lijkt dat niet zo te zijn en zijn zelfs Korzel en Kwast afgeleid door het eten op tafel. Hij vertrouwt iedreen met het geheim, behalve die twee. 

'Ik woon niet meer thuis,' zegt hij zacht, wat hem verbaasde blikken oplevert. 'Ik ben midden in de zomervakantie van huis vertrokken en niet meer terug gegaan.'