Twilight Promises

37

Today is Sunday. Maaga akong nagising upang ligpitan ang mga kalat namin kagabi. Nagkainuman na rin kami pagkatapos naming kumain ng dinner, nakailang beer sila Marcus kaya naman nagpagrab na lang sila pauwi. Halos hindi pa makatayo si Xander kagabi dahil mahina pala ang alcohol tolerance nito kaya naman nakailang mura pa si Siena kagabi dahil hindi niya ito tinigilan kakaasar. Habang si Landon naman ay puro kalokohan ang mga pinaggagawa kaya naman nakailang hampas si Sab sakanya habang si Marcus naman ay tahimik pero huling huli ko ang seryoso nitong mga tingin sa akin kaya nang hindi ko nakayanan ang mga tingin niya ay nagpaalam akong pupunta sa balcony para magpahangin. Hindi ko tuloy mapigilan ang alalahanin ang mga sinabi ni Marcus kagabi.

Lumabas muna ako upang magpahangin dahil grabe ang mga tingin na ibinibigay sa akin ni Marcus. Napayakap tuloy ako sa sarili ko dahil sa lamig. Pilit na iniisip ang klase ng tingin na binibigay sa akin ni Marcus. What is that? Ano na naman ang mga pauso mo, mahal na hari?

Nang matantya kong ayos na ako ay akmang papasok na ako sa loob pero ang yakap ni Marcus ang sumalubong sa akin kaya naman mabilis akong tumalikod muli.

"Stay..." Bulong ni Marcus sa likod. Ramdam na ramdam ko ang init ng hininga niya sa may tenga ko samantalang ako ay tila may nais magwala sa loob ko. Nanatili akong tahimik at pinapakinggan ang bilis ng tibok ng puso niya. Sa sobrang lakas ay pakiramdam ko ay parang lalabas na ito.

"I waited for this. I endured everything. I did my best just to experience this with you again." Bulong ni Marcus ulit. Naramdaman kong humigpit muli ang yakap niya sa akin habang nakatalikod pa rin ako sakanya.

"If only I could turn back time. Akin ka pa rin sana ngayon." Pagpapatuloy niya.

"I'll do my best just to get you back even if it will cost me." Nang sabihin niya iyon ay naramdaman ko ang pagtulo ng butil ng luha niya bago ito tuluyang nakatulog sa may balikat ko. Kasabay ng pag ihip ng hangin at ay siya ring pagtulo ng isang luha ko dahil sa mga sinabi niya.

Maybe the thing that we had before was just a phase for us to be strong. Mahirap kalabanin ang oras lalo na kung sa magiging kasiyahan mo ay marami rin ang malulungkot sa paligid mo.

"Omg, girl! Let me clean the mess. You don't need to do that."

Ang boses ni Sab ang nagpabalik sa akin sa reyalidad pagkatapos kong maaalala ang mga sinabi ni Marcus sa akin kagabi. I doubt kung maalala niya pa iyon ngayon. Nagpatuloy na lang ako sa pagliligpit upang hindin ko na maisip muli ang mga sinabi ng mahal na hari. Nginitian ko si Sab bago sumagot.

"Hayaan mo na. Hindi naman ako masyadong nakainom kaya keri na 'to. Nagluto na nga rin pala ako ng almusal para mahimasmasan kayo." Nakangiting sabi ko at nakita ko pang lumabi si Sab bago ako nilapitan at niyakap.

"Aww. I feel like baby now! Thank you, girl. You're the best!" Saad niya at mabilis ako nitong dinampian ng halik sa pisngi.

"Hala, may pagkain? Nasaan ang pagkain?" Ang boses ni Siena ang nagpasimangot kay Sab pagkatapos nitong humiwalay sa akin. Kamot kamot pa si Siena sa ulo nito habang gulo gulo ang buhok at naglakad ito papunta sa may sofa at binagsak ang katawan upang mahiga. Mabilis naman siyang binato ng unan ni Sab.