නම්ජුන් හිටියෙ එයා ඇස් දෙකෙන්ම දැක්ක දේ අදහාගන්න බැරුව.
" නෑ.....ඒක වෙන්න බෑ.... ඒ යූරා නෙමෙ......නෑ..ඒ එයා නෙමේ!! "
කම්මුල් දිගේ කදුලු බේරෙද්දි නම්ජුන් හොටෙල් කොරිඩෝවේ දිගටම පිස්සුවෙන් වගේ දිව්වා.වටේ මිනිස්සු එයාගෙ හැප්පුනත්....නම්ජුන් නෙමේ හැරිලා බැලුවේ.අත්ලෙන් ඇස්වලට උනන කදුලු පිහිදාන ගමන් එයා දිගටම දිව්වා.
"සර්..ප්ලීස් ඇතුලට යන්න එපා.ටිකක් ඉන්න.....!! "
මීට ටික වෙලාවකට කලින් සෙකට්‍රි කතා කරලා කියද්දි නම්ජුන් ඇත්තටම ඒ හොටෙල් රූම් එක ඇතුලට නොගියා නම්.....
.
.
.
.
.
සමහර විට එයාට ලොකු දෙයක් මගහැරෙවී...................................
..............................................❄❄❄❄❄
"All the world's a stage,
And all the men and women merely players;
They have their exits and their entrances;
And one man in his time plays many parts,
His acts being seven ages."
― William Shakespeare,
YOU ARE READING
IN YOUR EYES.....💧🖤(completed)
Fanfictionසමහර බැදීම් බිදුනු වීදුරු වගේ....ඒවා බිදිලා අපිව තව තවත් රිද්දනවා..... In your eyes, there's a heavy blue One to love and one to lose Sweet divine, a heavy truth Water or wine, don't make me choose
