Moonlight Obscured by Clouds (Kalopsia Series #1)

Kabanata 63

Kabanata 63

Phil Mendez

"Está bien, comencemos con esto". (Okay, let's start this.)

Sa hudyat na iyon ay nabaling ang tingin ko kay Persephone bigla itong ngumiti sa akin. Napataas ang kilay ko dahil doon.

She seems harmless.

"Ve a sentarte allí." (Go sit over there.) Pagtukoy niya sa nag-i-isang table at upuan sa pinakagitna ng silid. Hindi na ako nagtanong at sumunod na lang sa utos nito. Masyado akong nagiisip sa kung paano ko masasagutan ang mga tanong at ma-pe-perfect ito.

In addition, it is strictly forbidden to speak in the exam room. Unless the examiner asks. Otherwise silence is strictly enforced within. Only the assigned examiner may or anyone who is already a member of Kalopsia. That's why I'm unusually quiet.

Binaba ng Intel ang mga papel sa ibabaw ng lamesa ko. Iniisip ko pa lang kung paano tatapusin ang isang daang questionnaire na ito na tama ang sagot sa loob ng isang oras ay pakiramdam ko ay mababaliw na ako.

I know I’m lacking in reviews, and even if I say I only read the questions that might come up on the exam, I can still be mentally blocked. Crazy, but I will go crazy when something bad happens to Seline because of my stupidity again. 

I have to do everything I can here.

"Te daré exactamente 1 hora para responder todo esto, correctamente." (I will give you exact 1 hour to answer all of this, correctly.) She said it while handling me the pen.

"Empieza el tiempo.." (Time begins..,)

Tumingin muna ito sa relo niya bago nagpatuloy.

"¡Ahora!" (Now!)

Sa hudyat na iyon ay mabilis ang naging galaw ng kamay ko para sagutan ang unang pahina. Naging maayos ang daloy ng pagsagot ko dito dahil basic lang naman. Isang minuto lang ang tinatagal ng tatlong question kaya naman naging kampante pa ako.

Pero sa ikalawang pahina ay palalim ng palalim ang mga tanong hanggang sa pahirap ng pahirap ang mga ito. Wala ding pagpipilian dahil identification kaya naman sumasakit ang ulo ko habang pilit na inaalala ang mga inaral.

It took me a while to get to the encryption being pointed out by the questionnaire. I struggled to remember what Christian had taught me. I feel like I'm going to bleed in  haste to answer the questions correctly.

Oh god!

"Quedan 40 minutos." (40 minutes left.)

Napapikit ako nang mapansing halos wala pa sa kalahati ang nasasagutan. Hindi ko na rin alam kung tama ba ang mga sinasagot ko. Gayunpaman ay hindi ko tinitigilan hanggat hindi ako sigurado.

"Quedan 35 minutos."

My feet are even trembling and my hand was really on pressure. Medyo nabubutas ko nga ang ikatlong pahina ng papel dahil sa diin ng pagsusulat ko pero patuloy pa rin ako. Nang matapos ko ang halos kalahati ay mas lalo akong napressure.

"29 minutos."

Pinagpapawisan na ako ng malamig at alam na alam ko iyon sa sobrang bilis ang kamay ko sa pagsusulat ng tamang sagot. Napapapikit ako sa tuwing may nakakalimutan. At halos gustong-gusto kong magmura lalo kapag hindi ko maalala. Gayunpaman, hindi ko iyon sinukuan.