Kabanata 10

1.8K 79 97
                                    

Kabanata 10


There is this saying that, "When water is still like a mirror, it can hold the moon." However, it is still impossible for anything on earth to literally hold it. Though Seline believes that we may have lived on the moon at some point, Isn't it fantastic to think that way? Well, of course it is. After all, the moon to us is like what Philip J. Pry said: "The moon was like this awesome, romantic, mysterious thing, hanging up there in the sky where you could never reach it no matter how much you wanted to." And that's the biggest reason why everyone of us seems to be so obsessed with the moon. But, as it turns out, the moon is just a big ball of rock rotating around its axis, and gravity is pulling it over to us. "But you're right, once you're actually here, it's just a big dull rock." (Philip J. Pry)

And Phil Mendez is like the moon to Seline. At first, she thought he was that awesome, romantic, mysterious guy whom she wanted to know more and more and more. She was literally obsessed with knowing him more, but when Seline found out what was behind his attitude and clouded mind, she realized that she was fantasizing about him too much. She thought that Phil Mendez, in her mind, was not as strong and cool as she thought, but still the same person she fell in love with. And maybe that thing is the reason why, even after we know what the moon really is, we still adore it no matter what. Because deep down inside us, we are all in love with the moon.

"Phil matagal pa ba 'yan?" On the way to city, nasiraan sila. Kaya naman kasalukuyang inaayos ni Phil ang kotse habang si Seline ay nasa loob lang at tahimik na nakikinig sa music mula sa stereo.

Nabaling ang tingin ni Seline sa orasan. It's 9 pm, napabuntong hininga na lang siya at nag-dial na nang pinakamalapit na talyer na alam niyang meron sa lugar na iyon. Bagamat alam niyang aabutin ng halos tatlong oras ang paghihintay nila sa naturang mekaniko.

Matapos ang tawag ay lumabas siya ng kotse. Doo'y binati si Seline ng malamig na simoy ng hangin tinatangay niyon ang ilang hibla ng buhok na kumawala sa pagkakatali niya dulot ng pagiging maikli lamang din naman nito.

"Phil, tigilan mo na 'yan. Okay na, tumawag na ako ng mekanikong magaayos. Hintayin na lang natin 'yon." Nabaling sa kaniya ang tingin ni Phil na bahagyang may dungis na sa mukha. Pinagpapawisan na din ito at talagang dumidikit na ang tshirt ng binata sa kaniyang katawan dahilan kung bakit nakikita niya ngayon ang maayos na hulma nito. Nangiwi siya bago nilapitan ito. "Tama na 'yan," saad niya sabay punas sa pisngi nitong may dumi gamit ang panyo niya.

Natawa si Phil kasabay ang pagsasarado ng takip ng makina ng kotse. Tila walang ibang pagpipilian kung hindi ang sundin ang nobya.

Nagulat si Seline nang buhatin siya ng binata paupo sa harapan ng kotse. Madilim ang paligid at ang tanging ilaw lang nila ay ang sinag ng bilog na buwan.

Gayunpaman ay hindi naging hadlang iyon para magtitigan sila.

"Theia, wanna watch the night sky while waiting?" Doon na lang niya nabalingan ng pansin ang langit. Awtomatiko ang naging pagngiti niya habang pinagmamasdan ang mga bituin at buwan. Ang pagningning ng mga bituin kasabay ng maliwanag na buwan ay isang bagay na lalong napangiti sa dalaga. It as if hypnotizing her.

"Ang ganda, " komento na niya.

Naramdaman ni Seline na tila ba may tumabi sa kaniya kasabay niyon ang pagakbay nito. Matapos ay sabay silang humiga sa harapan ng kotse. Hindi naman mainit, hindi rin kasi gumagana makina nito iyon ang problema ng sasakyan.

Nang mapansin ni Seline ang tinatakbo ng usapan nila ay agad nagsalubong ang kilay niya. "Don't you dare answer me that it is pretty while looking at me Phil, I swear I wouldn't think twice of creating wholes in your stomach," mapagbantang dagdag niya. Napaka-korni na niyon at hindi na siya natutuwa.

Moonlight Obscured by Clouds (Kalopsia Series #1)Where stories live. Discover now