Annoying Zhao Gongzi (Myanmar Translation) Completed

Chapter - 20 (Part 1)

Unicode

ငါ ​ကျောင်း​လောင်ကို နောက်ထပ်အခွင့်အရေးတစ်ခု ထပ်ပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

သူက ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း သတင်းစာဖတ်​နေတာ​ကြောင့် ငါက သူ့ကို ငါ့ကဗျာစာအုပ်တွေထဲက တစ်အုပ်ကို မြင်​မိသေးလားလို့ မေးလိုက်တယ်။ အဲ့စာအုပ်မှာ ကဗျာဆရာရဲ့ လက်မှတ် ပါရှိတယ်။ ကဗျာဆရာက အရမ်းမာနကြီးပြီး အဆင့်မြင့်တဲ့လူဖြစ်တဲ့အတွက် လက်မှတ်ရဖို့ ခက်ခဲပြီး ငါက​​ တိုက်ဆိုင်မှု​ကြောင့်သာ ရရှိနိုင်ခဲ့တာဖြစ်တယ်။ အစက ငါ အဲ့ဒါကို အမွေဆက်ခံဖို့အတွက် မိသားစုအမွေအဖြစ် သိမ်းထားချင်ခဲ့​ပေမယ့် ပျောက်သွားလိမ့်မယ်လို့​တော့ မထင်ထားခဲ့ဘူး။

ငါ့ရဲ့ပစ္စည်းတစ်ခုခုကို ရှာမတွေ့တဲ့အခါတိုင်း ဆယ်ကြိမ်မှာ ကိုးကြိမ်က ​ကျောင်းကုန်းဇီနဲ့ ပတ်သက်​နေတယ်။

​ကျောင်းကုန်းဇီက ​ခေါင်း​တောင်​ မော့မကြည့်ဘဲ ပြန်​ဖြေတယ်, "မတွေ့ဘူး"

ဆယ်ကြိမ်မှာ ဆယ်ကြိမ်လုံးက သူနဲ့ တစ်ခုခုတော့ ပတ်သက်ခဲ့တာပါပဲ။

သူနဲ့ တကယ်ကို ဘာမှမဆိုင်ဘူးဆိုရင် သူက ငါ သူ့ကို ထပ်ပြီးအပြစ်တင်​​နေတယ်ဆိုပြီး​တော့ အော်​ဟစ်နေမှာဖြစ်တယ်။

ပြီးခဲ့တဲ့တစ်ခေါက်က ကျင်းရှန့်ဟာ ငါ့ဆီကနေ ပုံအယ်လ်ဘမ်တစ်ခုကို ငှားသွားခဲ့ပြီး စာမျက်နှာတွေမှာ ကပ်ထားတဲ့ ငါ့ရဲ့ တံဆိပ်ခေါင်း​တွေ သိမ်းထားတဲ့ စာမျက်နှာ​တွေထဲက တစ်ခုကို ရသွားခဲ့တယ်။ ပြီး​တော့ သူက အိမ်ကို သူနဲ့အတူ မ​တော်တဆပြန်ယူလာခဲ့တယ်​လေ။ ငါက ကျောင်းကုန်းဇီကို အဲ့ဒါနဲ့ပတ်သက်ပြီး​တော့ ​ကောင်း​မွန်စွာ မေးကြည့်လိုက်တဲ့အခါ သူက ချက်ချင်း ထ​အော်တယ်, "​လောင်ဇီက မင်းမှာ ဒီလိုမျိုး ရှိမှန်းတောင် မသိလိုက်ဘူး! မင်းရဲ့ ပစ္စည်းတစ်ခုခု ပျောက်သွားတိုင်း လောင်ဇီက အဲဒါကို ပျောက်စေတဲ့သူလို့ မင်း အမြဲထင်နေတာ!"

သူက တကယ်ပဲ ယဉ်ကျေးပြီး ချစ်စရာကောင်းတဲ့ စကားကို ဘယ်တော့မှ မပြောတတ်ဘူး။ သူက တကယ်ကို စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေတာပဲ။