အပိုင္း(၃၄)
မိုးသန္႔ညိမ္ ပုံမွန္အတိုင္း သင္တန္းသြားရမည့္အခ်ိန္မို႔ အိမ္မွထြက္လာရာ လမ္းထိပ္တြင္ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးႏွင့္ ေစာင့္ေနေသာ ေကာင္ေလးအားေတြ႕လိုက္ရသည္။
သူဘာမွမေျပာပဲ ရပ္ၾကည့္ေနေတာ့ ထိုေကာင္ေလးက အနားသို႔ေရာက္လာသည္။"လာ...တက္ "
"ဟင္…ဘယ္ကိုတက္ရမွာလဲ "
ခီတန္ကူးဇဏ္က ခပ္ဟဟရယ္ရင္း...
"ဘယ္ကိုတက္ခ်င္လို႔လဲ ဆိုင္ကယ္ေပၚေပါ့ဗ်"
"ငါ့ကိုလိုက္ပို႔မလို႔လား"
"ဒါေပါ့"
မေန႔ကမွ ကိုရတုက ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း သူ႕သင္တန္းကိုလမ္းၾကဳံတာမို႔ လာေခၚေပးမယ္လို႔ ေျပာခဲ့သည္။ သို႔ေပမဲ့ အခုထိမလာေသးတာေၾကာင့္ ခီႏွင့္သာ လိုက္သြားရင္ေကာင္းမလားလို႔ မိုးသန္႔ညိမ္ေတြးေနမိသည္။
လိုက္သြားရင္ေကာင္းမလား။ကိုရတုလာလို႔ မေတြ႕ရင္အားနာစရာ။ ဒါေပမဲ့ စာပို႔လိုက္ရင္ရပါတယ္ေလ။
ေဖ်ာက္!!
ခီတန္ကူးဇဏ္က မိုးသန္႔ညိမ္မ်က္ႏွာေ႐ွ႕သို႔ လက္ေဖ်ာက္ တစ္ခ်က္တီးလိုက္ရင္း…
"ဘာေတြေတြးေနတာလဲ ညိမ္။ လိုက္ပို႔မယ္ေလ "
"အင္း အင္း ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး...လာ ..သြားမယ္"
"ကြၽန္ေတာ္ helmetတပ္ေပးမယ္ "
"ရပါတယ္ ။ ငါ့ဘာသာတပ္တတ္တယ္"
"မရဘူး ။ တပ္ေပးမွာ "
Helmet ခပ္ႀကီးႀကီးျဖင့္ မ်က္ႏွာခပ္ေသးေသးကို စြပ္ခ်လိုက္ေတာ့ ႐ုပ္ေလးကခ်စ္စရာပင္ျဖစ္သည္။
ျဖည္းျဖည္းခ်င္းတပ္ေပးေနေတာ့ ႐ုပ္ေလးက မ်က္စိေ႐ွ႕တြင္ စူပုတ္ခ်င္ေနၿပီျဖစ္သည္။ အဆုံးသတ္ႀကိဳးကို အံ့၀င္ခြင္က်ျဖစ္ေအာင္ႏွိပ္လိုက္ရင္း ပါးေလးကို ခပ္ဖြဖြဆြဲကာ မွန္အကာေလးကို ခ်ေပးလိုက္သည္။ ထုံးစံအတိုင္း ထြက္လာတဲ့ အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးက
"မင္းက တပ္တာၾကာလိုက္တာ "တဲ့။တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔ပိုပိုၿပီး ရစ္တြယ္လာတဲ့ ေႏွာင္ႀကိဳးေလးဟာ ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္ သူ႕ရင္ထဲ ၿမဲျမံေနခဲ့ပါသလဲဆိုတာ သူပင္ေတြးမရေတာ့ေပ။
YOU ARE READING
Love Of My Life [Completed]
RomanceGenre// BL , Romance Writer// Genny Start Date//30.10.2021 End Date// 10.12. 2022 Pic full crd (from Pinterest)