Chapter 13 - Zawgyi

868 47 0
                                    

ျမင့္ျမတ္ပိုင္ေနာင္၏ ေန႕စဥ္ဘ၀သည္ ခါတိုင္းလိုပင္၊ ေဆးခန္းသြားလိုက္၊ အိမ္ျပန္လာလိုက္ႏွင့္သာ အခ်ိန္ကုန္လာခဲ့၏။ မတူသည္က ေဆးခန္းသို႔ပန္းေလးလာပို႔ၿပီး သူ႕ကိုမ်က္လုံးေလးပင့္ကာရွာေနမည့္ ေကာင္ေလးကို ေမွ်ာ္ေနရျခင္းပင္။

ထို႔ျပင္ ညအိပ္ခါနီးတြင္ အင္းတစ္လုံးတည္းသာ စာျပန္ရင္း ထိုေကာင္ေလးေျပာသမွ်ကို ထိုင္နားေထာင္ေနေပးေနမိသည္မွာလည္း တစ္လေလာက္ပင္ရွိေနေလၿပီ။

"ဦးေလးႀကီး"

ေဆးခန္းကိုေစာေစာေရာက္ေအာင္သြားၿပီး ထိုေကာင္ေလးလာသည့္အခါတြင္ သူသတိမထားမိသလိုဟန္ေဆာင္လိုက္ရေသးသည္။ ထို႔ေနာက္မွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလွည့္လိုက္ၿပီး အနားကိုလမ္းေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။

"အင္း ခ်ာတိတ္"

"ဟန္နီ႕ကို ကာကြယ္ေဆးထိုးေပးဖို႔"

ေျပာစရာစကားက မထြက္တာေၾကာင့္ ပါးစပ္ထဲရွိရာကို သွ်င္မင္းသန့္ ေျပာခ်လိဳက္သည္။

"ဟန္နီက ဟိုတေလာကမွ ထိုးထားတာမဟုတ္ဘူးလား"

"ဟုတ္တယ္ေလ အဲဒါထပ္ထိုးဖို႔"

ဟန္နီ႕ကိုအရင္ကာကြယ္ေဆးထိုးေပးခဲ့တာ ဒီမွာပဲမို႔ သွ်င္မင္းသန့္ပိုၿပီးအခက္ေတြ႕ရေလသည္။ သူေတြးပုံအရဆိုလွ်င္ ဟန္နီက ကာကြယ္ေဆးကိုႏွစ္ခါထိုးရေတာ့မည့္ပုံ။

"ကာကြယ္ေဆးက အဲဒါဆိုမလိုေသးဘူးေလ"

"ေၾသာ္ ဟီး အဲ့လိုလား"

သွ်င္မင္းသန့္ ႀကံရာမရသည့္အဆုံး အ႐ူးကြက္နင္းကာ သြားေလးၿဖဲၿပီး ရယ္ျပလိုက္၏။

"ၿပီးေတာ့ေလ"

"အင္း ေျပာေလ"

"ဒီတစ္ေခါက္ပိတ္ရက္က်"

"အင္း"

"႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္ၾကမလား"

ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေတာ့ဆိုသည့္စိတ္ႏွင့္ သွ်င္မင္းသန့္ သူျဖစ္ခ်င္တာကိုေျပာခ်လိဳက္သည္။

"ဟင္"

"ေဟမာန္တို႔နဲ႕အတူတူသြားဖို႔လုပ္ထားေပမဲ့ သူတို႔က အတန္းေတြရွိေနတာမို႔ မလိုက္ဘူးဆိုလို႔ အဲ..ဒါ"

HONEYWhere stories live. Discover now