ÖLÜMÜN MELODİSİ *Varta *

25- Eksik Cümleler

『Tutunduğum gelecek mi yoksa geçmişimin gölgesi mi? Ayrıt edemiyordum... 』

Kor gibidir bazı hatıralar. Hatırladıkça yakar insanı. Ve hatırladıkça küle dönüşür insan. Acının umutları yeşerir hislerde. Hisleri kazanmak zordur. Bazı hisler yitirilmişse dönüşü olmaz. İzi dahi kalmaz insanda.

Zaman dindirirdi. Neyi dersen? Her şeyi; Ölümleri... Acıları... Kayıpların insanda hissettirdiklerini. Ve birçok şeyi...

Ölümlerle hırpalanmış insanlardık bizler. Her ölüm yeni bir yıkım ve eskiye dönme arayışıydı. En çokta kendini bulma arayışıydı . Eskiye dönme arayışı. Ya da eskiye tutunma...
Uçurum kenarında itilip ruhunu teslim etmeyi bekleyen mahkumlardık. Ölüm bizler için müebbet olan acıdan uzaklaşmak için son kaçış... Son duraktı. Ruhumuzu bırakmak özgürlüğe bir adım atışıydı.

Sebebi neydi ki ruh ve bedenin bağlarının birbirinden ayrılması? Bir onlardı birbirine ihanet etmeyen. Diğer her şey birbirine ihanet edeli asırlar olmuştu. Ama onların da bu ihaneti başlatmasına az bir zaman kalmıştı. Artık ikisi de bir arada olmamak için birbirleriyle bir savaş başlatacaktı. Hiç kimse için değil. Sevdikleri için de değil. Karşısında olan biri için hiç değil.

Bu kendisiyle olan bir iç savaş olacaktı. Ruhun bedene olan isyanı. Bedenin ruhu baskı altında tutmak istemesi. Bedenin ruhu sömürgesinden kurtarmamak için vereceği bir savaş. Ve ruhun da özgürlüğü için feda edeceği bir savaş. Bu ruhun özgürlüğü bu bedenin son çırpınışları. Kim kazanacak bu asırlar sonra tarih sayfalarında yer edinecekti. Artık bir olma aidiyet olma kavramı olmayacaktı. Herkes bir şeyleri yıkmak bir şeylere ulaşmak için kendini bile tehlikeye atabilecek seviyeye gelecekti.

Ölüm aslında bir kayıp değildir. Ölüm aslında uzaklaşmaktır. Kendinden ve diğer her şeyden. Zamanla. Acıyla. İsteyerek istemeyerek. Ölüm silmektir her şeyi zihninden ya da silmeye çalışmaktır. Ölüm kayıp içinde öldürdüğün insanların cesetlerini ruhunda kaybetmektir. Ölüm o kayıpları aramaktır her yerde zihinde, hislerde, etrafında ve bedeninde. Ölüm gerçek olandır.

Gerçeğe ulaşmak onu kavramaktır. Ölüm hissetmektir. Her şeyi her yönüyle. Ölüm sonudur hayatın. Ölüm başlangıcıdır bazı şeylerin. Ölüm var olanı yok edendir. Ölüm zamanı durduran ona anlamlar yükleyendir. Ölüm bir arayışı sonlandırmak ve gitmektir bazı şeylerden. Ölüm tek kelimedir ama hissettirdikleri ve yaşattıkları çok şey olandır. Bir iz gibi ama bir his gibidir en çokta. İzi kalır ama hissi de kolay kolay gitmez senden. Sen gitmesini ne çok istesende.
Ölüm işte budur. 5 harf birçok cümle ve kelimeden ibaret.

Varisler, Dennis ve Victoria 'yı daha önce keşfettiğim araziye getirdim. Burası eski bir at çiftliğiydi. Hepimiz çiftliğin girişinde bulunuyorduk. Portaldan buraya geçiş yapmıştık. Çiftlik çok önceden terk edilmişti. Bu arazide iki çiftlik vardı bir bizim bulunduğumuz yer ve karşı arazide olan yaşlı huysuz ihtiyara ait olan sebze ve meyve çiftliği. Çeşit çeşit meyveler ve sebzeler yetiştiriyordu.