<<ថេយ៉ុង!!នេះឯងមកវិញហើយមែនទេ ? ហេតុអីឯងបាត់ទៅយូរដល់ថ្នាក់នេះ? យើងខំតែបារម្ភពីឯង>>ថេយ៉ុងដើរមិនទាន់ដល់ស្រួលបួលផងជីមីនរត់ទៅអោបគេហើយ សួរយកៗតែម្តង
<<ជីមីនយើងមិនអីទេឯងមិនបាច់បារម្ភទេ យើងមិនអីទេ!! តែយើងមានរឿងចង់ប្រាប់ឯង>>ថេយ៉ុង
<<រឿងអ្វីទៅថេយ៉ុង?>>ជីមីនចោទសួរទៅថេយ៉ុងដោយការងើងឆ្ងល់
<<គឺយើបានទៅដល់កន្លែងមួយ វាមិនឆ្ងាយពីទីនេះប៉ុន្មានទេ តែបែរជាគ្មានមនុស្សទៅដល់សោះ និយាយរួមមកគឺទីនេះមានតែយើងម្នាក់ទេ ប៉ុន្តែវាពិតជាស្អាតហើយមានផ្កានិងរុក្ខជាតិដែលគួរអោយចាប់អារម្មណ៍ជាច្រើន ច្រើនជាងនៅសួនផ្កាមួយនេះទៅទៀត តែថាហេតុបានជាគ្មានមនុស្សទៅទីនោះ? អូរមែនហើយយើងក៏មានរូបមកដែរ!!>>ថេយ៉ុងនិយាយរៀបរាប់ទៅកាន់ជីមីន ក្រែងជីមីនដឹងរឿងអ្វីមួយព្រោះគេឧស្សាហ៍ចេញចូលប្រទេសអាមេរិកណាស់ គេក៏បានអោយរូបដែលគេថតបាន នៅទៅនេះអោយជីមីនមើល
<<ថេយ៍!!យើងសុំឯងទៅចុះណា ទោះយើងមកទីនេះញឹកញាប់ពិតមែន តែយើងមិនដែលឮរឿងអីទាំងនេះទេ ដូច្នោះហើយឯងទៅចេះតែទៅអីណា ទីនេះមិនជាប្រទេសកូរ៉េទេ!! យើងមិចនឹងស្មានដល់ទៅថាវាជាតំបន់មានសត្វកាចសាហាវ...>>ជីមីននិយាយមិនទាន់ចប់ផងស្រាប់តែ
<<អត់គឺយើងបានសាកល្បងហើយគ្មានសត្វកាចសាហាវហើយក៏គ្មានអ្វីខុសប្រក្រតីដែរណា!!>>ថេយ៉ុងបាននិយាយកាត់ជីមីន ព្រោះគេគិតថាគេបានដឹងរឿងអស់ហើយតែគ្មានហេតុផលអីដែលមនុស្សមិនទៅទីនោះឡើយ!!
<<តោះពួកយើងត្រឡប់ទៅវិញ នឹងបានទៅញ៉ំាអីឆ្ងាញ់ផងណា!!>>នៅពេលជីមីននិងថេយ៉ុងកំពុងនិយាយគ្នាសុខៗក៏មានសម្លេងមួយបន្លឺឡើងកាន់ពួកគេទាំងពីរ គឺអ្នកគ្រូម្នាក់បានហៅសិស្សទាំងអស់អោយឡើងឡានត្រឡប់ទៅវិញ
<<បាទ/ចាសលោកគ្រូ!!>>សិស្សទាំងអស់
#skip
#នៅតាមដងផ្លូវដ៏ស្ងាត់ច្រងំ
នៅតាមផ្លូវមួយពោរពេញទៅដោយដើមឈើអមសងខាងផ្លូវ គ្មានសូម្បីតែមនុស្សដើរឆ្លងកាន់ យើងបែរជាបានឃើញមានឡានមួយគ្រឿងខ្មៅក្រឹបរលើបរលោង បរយ៉ាងលឿនស្លេវ ហើយក៏មានឡានពីរគ្រឿងទៀតជិះពីរក្រោយឡានខ្មៅមួយនោះពួកគេទំនងជាជិះដេញតាមគ្នា
YOU ARE READING
មនុស្សសម្ងាត់(ចប់)
Romanceពីក្មេងប្រុសម្នាក់ដែលរស់នៅដូចស្លាប់គ្មានអ្នកខ្វល់ខ្វាយជាមួយ ត្រូវគេធ្វើបាបតាំងពីតូចដល់ធំ តែគេមិនដែលព្រមចុះចាញ់នឹងវិថីជីវិតមួយនេះទេគេមានតែខំលើសដើម ប៉ុន្តែវាជារឿងចៃដន្យណាស់ដែលនៅសុខៗគេក៏បានទៅជួបបុរសម្នាក់ដែលនៅឆ្ងាយសែនឆ្ងាយពីពិភពដែលគេរស់នៅ បុរសម្នាក់នោះ...
