#ភូមិគ្រឹះហ្វារីណូ
<<ថេយ៍ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃថេយ៍បានក្លាយជាសមជិករបស់ពួកយើងជាផ្លូវការហើយ តើថេយ៍មានអារម្មណ៍យ៉ាងណាដែរ?>>ជុងហ្គុកសួរ
<<គឺខ្ញុំដូចជាភ័យៗប៉ុន្តែមិនជាបញ្ហាទេ ខ្ញុំនឹងគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងអោយបានល្អ!>>
<<ថេយ៍មិនបាច់ភ័យទេព្រោះការបង្ហាញខ្លួនលើកនេះគឺបង្ហាញតែសម្លេងរបស់ថេយ៍ប៉ុណ្ណោះ!>>
<<ហេតុអ្វីទៅ?>>ថេយ៍សួរទាំងមិនយល់ពីគោលបំណងរបស់ជុងហ្គុក
<<គឺដើម្បីសុវត្ថិភាពរបស់ថេយ៍ ពេលណាថេយ៍បង្ហាញមុខអោយគេឯងស្គាល់ច្រើននោះ វានឹងមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ថេយ៍ បើនិយាយអោយស្រួលស្តាប់គឺគេស្គាល់ថេយ៍កាន់តែតិច ថេយ៍នឹងមានសុវត្ថភាពកាន់តែច្រើន!>>
<<តែមុននិងក្រោយគរគង់តែដឹងដដែលមិនអីចឹង?>>ថេយ៉ុង
<<ទម្រាំដល់ពេលពួកគេដឹងថេយ៍ក៏យល់ដឹងពីសង្គមនេះច្រើនហើយ>>
ថេយ៉ុងមិនចង់សួរនាំច្រើនក៏យល់ព្រមតាមជុងហ្គុកតែម្តងព្រោះយ៉ាងហោចណាស់គេក៏បានយល់ពីអ្វីដែលជុងហ្គុកចង់ប្រាប់
#អង្គប្រជុំម៉ាហ្វៀ
នៅពេលនេះយើងបានឃើញវត្តមានរបស់ម៉ាហ្វៀទាំងអស់នៅអង្គុយជុំវិញតុក្នុងនោះក៏មានវត្តមានរបស់ហ្គាលីនដែរ តែពេលនេះគេបានក្លាយជាមនុស្សពិការជើងម្ខាងបាត់ទៅហើយដោយសារតែកាលមានរឿងជាមួយជុងហ្គុក នៅមួយសន្ទុះក៏លេចនៅរូបរាងដ៏សង្ហាររបស់មេកើយមកដល់គ្រប់គ្នាបានក្រោកឈរជាការគោរព ចំណែកហ្គាលីនត្រូវមានកូនចៅមកជួយគ្រាអោយគេក្រោកឈរមើលទៅពិតជាគួរអោយសង្វេតពិតមែន
<<សូមសម្រួលឥរិយាបថទៅអស់លោក!>>នៅពេលជុងហ្គុកដើរមកដល់កន្លែង គេក៏បានអនុញ្ញាតអោយគ្រប់គ្នាអង្គុយ
<<អស់លោកថ្ងៃនេះលោកជុងមានរឿងសំខាន់មកនិយាយអោយគ្រប់គ្នាបានដឹង>>វីល
<<ជារឿងអ្វីទៅបានជាលោកជុងហៅពួកយើងយ៉ាងតក់ក្រហលបែបនេះ?>>ម៉ាហ្វៀម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេបាននិយាយ
YOU ARE READING
មនុស្សសម្ងាត់(ចប់)
Romanceពីក្មេងប្រុសម្នាក់ដែលរស់នៅដូចស្លាប់គ្មានអ្នកខ្វល់ខ្វាយជាមួយ ត្រូវគេធ្វើបាបតាំងពីតូចដល់ធំ តែគេមិនដែលព្រមចុះចាញ់នឹងវិថីជីវិតមួយនេះទេគេមានតែខំលើសដើម ប៉ុន្តែវាជារឿងចៃដន្យណាស់ដែលនៅសុខៗគេក៏បានទៅជួបបុរសម្នាក់ដែលនៅឆ្ងាយសែនឆ្ងាយពីពិភពដែលគេរស់នៅ បុរសម្នាក់នោះ...