មិនយូរប៉ុន្មានថ្ងៃដែលថេយ៍ប្រាថ្នាចង់ឃើញក៏បានមកដល់ ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃដែលជីមីននិងថេយ៉ុងទទួលសញ្ញាប័ត្របញ្ចប់ការសិក្សា
#Lobbie New York university
ថ្ងៃនេះនៅសាលារៀនមានសភាពអ៊ូរអ៊រខុសពីធម្មតា ទីនេះពោលពេញទៅដោយសម្លេងសំណោចភាពសប្បាយរីករាយ លាយលំជាមួយសម្លេងនៃភាពសោកសៅយំយ៉ាងគួរអោយសង្វេតព្រោះរយៈ4ឆ្នាំយ៉ាងលំបាកលំបិនព្រមទាំងភាពសប្បាយរីករាយដែលគ្រប់គ្នាបានចែករំលែកទៅគ្នាតាំងពីថ្ងៃឈានជើងចូលមកទីនេះ វាពិតជាពិបាកទទួលយកណាស់ព្រោះការបែកបាក់មួយនេះមិនដឹងថាមានឱកាសបានជួបគ្នាថ្ងៃណាមួយវិញឬអត់!
<<ថេយ៍!ឯងមានអារម្មណ៍យ៉ាងមិចដែរ?>>ជីមីន
<<ចេះសួរទៅកើត!គឺសប្បាយចិត្តនឹងហើយ!>>ថេយ៉ុងឆ្លើយទាំងហួសចិត្ត
<<ឯងមិនយំនឹកយើងទេឬយ៉ាងមិច?>>ជីមីននិយាយទាំងខកចិត្ត
<<យំនឹកឯងធ្វើអី បើដឹងថាពួកនៅចឲជួបគ្នាបានរាល់ថ្ងៃបែបនេះ>>ថេយ៍
<<ហាស ហាស!មែនហើយគឺយើងភ្លេចគិត!>>ថេយ៉ុងគ្រវីក្បាលតិចៗព្រោះហួសចិត្តនឹងមិត្តម្នាក់នេះ
និយាយត្រឹមនេះពួកគេក៏ស្ងាត់រាងខ្លួនព្រោះចាំស្តាប់ការហៅឈ្មោះពីសំណាក់លោកសាស្រ្តាចារ្យ នៅពេលនោះថេយ៉ុងបានក្រលេកមើលជុំវិញខ្លួនរបស់គេ រកមើលអ្នកណាក៏មិនដឹង ក្រោយពីមើលអស់មួយសន្ទុះធំគេក៏ចុះចាញ់ហើយគេអន់ចិត្តណាស់ដែលថ្ងៃសំខាន់យ៉ាងនេះបែរជាគ្មានវត្តមានរបស់គេ
<<បានហើយថេយ៍ឈប់ចាំទៀតទៅ គេមិចនឹងអាចចំណាយពេលវេលាដ៏មានតម្លៃរបស់គេមកមើលខ្ញុំទៅ>>ថេយ៉ុងនិយាយដាស់តឿនខ្លួនឯង
ពេលនោះគ្រប់គ្នាក៏បានទទួលគ្រប់គ្នាអស់ហើយសូម្បីតែជីមីននៅឡើយតែថេយ៉ុង តែភ្លាមនោះ
<<គីម ថេយ៉ុង!និស្សិតឆ្នើមប្រចាំសាលាសូមឡើងមកទទួលសញ្ញាប័ត្រនិងឡើងចែករំលែកបទពិសោធផ្ទាល់ខ្លួនក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំនេះ>>គ្រប់គ្នាគ្រាន់តែឮក៏នាំគ្នាទៈដៃអបអរសាទរជាពិសេសគឺជីមីនតែបែរមកមើលសាមីខ្លួនវិញបែរជាមានទឹកមុខមើលមិនយល់ដូចជាខ្លួនកំពុងរៀនធ្លាក់អីចឹង
YOU ARE READING
មនុស្សសម្ងាត់(ចប់)
Romanceពីក្មេងប្រុសម្នាក់ដែលរស់នៅដូចស្លាប់គ្មានអ្នកខ្វល់ខ្វាយជាមួយ ត្រូវគេធ្វើបាបតាំងពីតូចដល់ធំ តែគេមិនដែលព្រមចុះចាញ់នឹងវិថីជីវិតមួយនេះទេគេមានតែខំលើសដើម ប៉ុន្តែវាជារឿងចៃដន្យណាស់ដែលនៅសុខៗគេក៏បានទៅជួបបុរសម្នាក់ដែលនៅឆ្ងាយសែនឆ្ងាយពីពិភពដែលគេរស់នៅ បុរសម្នាក់នោះ...
