Chapter (721) (စာစဉ် ၅၂ - အပိုင်း၇)
“ကံကြမ္မာလေလား”
ဝရမ်ချူးချူး သက်ပြင်းချလိုက်ကာ -
“ရှင် ထင်ထားခဲ့သလိုပဲ ကျွန်မတို့အားလုံး လုပ်နိုင်ခဲ့ကြတယ် . . .”
“ဒါပေမယ့် မီးတောက်တွေ သံတောင်ကုန်းရဲ့ ထိပ်အထိ လောင်ကျွမ်းသွားတဲ့ အချိန်မှာ ကမ္ဘာကြီး တစ်ခုလုံး ပြောင်းလဲသွားလိမ့်မယ်လို့ ကျွန်မတို့ မထင်ထားခဲ့ကြဘူး"
"အရမ်းကို အရိုးကွဲလုမတတ် အေးစက်တဲ့ အအေးဓာတ်တွေက ရုတ်တရက်ကြီး ရောက်လာခဲ့တယ်"
"မိုင်ရာချီပတ်လည်ကို လောင်ကျွမ်း နေတဲ့ မီးတောက်တွေအားလုံးကို အဲဒီ ရေခဲတွေက ဖုံးအုပ်သွားတယ်။ မြေပြင်တောင်မှ အေးစက်မှုကြောင့် အက်ကွဲသွားခဲ့ရတယ် . . .”
“နွေရာသီဆိုတော့ ကျွန်မတို့ လူတွေအားလုံးက ပေါ့ပေါ့ပါးပါး အဝတ်အစားတွေကိုပဲ ဝတ်ထား ကြတာ။ အဲဒီတော့ အရမ်းအေးတဲ့ ဒဏ်ကို ဘယ်လိုလုပ် ခံနိုင်ရည်ရှိတော့မှာလဲ။ သူတို့ရဲ့ လူတွေ ကတော့ နွေးနွေးထွေးထွေး ဖြစ်နေကြတယ်။ ဒါကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့် သူတို့ ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားကြတဲ့ သဘောပဲ။ ဒီလို အေးစက်မှုတွေ ဖြစ်လာတော့မယ်ဆိုတာကို သူတို့ သိနေကြခဲ့တယ် . . .”
“နောက်ဆုံးကြတော့ အရာအားလုံး ဆုံးရှုံးခဲ့ကြရတယ်။ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာရော ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာရောပေါ့။ ကျွန်မတို့ စစ်သည်တွေ သူတို့ရဲ့ လက်နက်တွေကိုတောင် မကိုင်နိုင်ကြတော့ဘူးလေ။ လက်နက်တွေကို ကိုင်နိုင်တဲ့ လူတွေကြတော့လည်း ပြန်မလွှတ်ချနိုင်ကြတော့ဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ လွှတ်ချလိုက်ရင် သူတို့ လက်က အရေပြားပါ ကွာကုန်ကြလို့။ ကျွန်မတို့ ရန်သူတွေကတော့ ပစ္စည်းအပြည့်အစုံနဲ့ကို ဖြစ်နေကြတာ”
“ကျွန်မတို့တွေ အရာအားလုံးကို သဘောပေါက်သွားလိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ သူတို့တွေ ကျွန်မတို့ကို စတိုက်ခိုက်လိုက်ကြတယ် . . .”
ဝရမ်ချူးချူး မျက်နှာပျက်ယွင်းစွာဖြင့် ပြောလိုက်၏။
“ဒါက ကံကြမ္မာဆိုးပဲ။ ရေခဲတွေ ဟုတ်လား . . .”
YOU ARE READING
မိုးကောင်းကင်အောက်မှကလဲ့စား (အတွဲ ၃) မိုးေကာင္းကင္ေအာက္မွကလဲ့စား
AdventureMc က ဥာဏ်အရမ်းများပြီး စည်းရုံးသင့်တဲ့လူဆို စည်းရုံးပြီး အပြတ်ရှင်းပစ်သင့်တဲ့ လူဆို အပြတ်ရှင်းပစ်တတ်တဲ့ character ပါ။ (っ˘̩╭╮˘̩)っ လက်တွဲဖော်တစ်ယောက်ထက်ပိုပါတယ်။ မင်းသားကပွေရှုပ်နေတာမျိုးတော့မဟုတ်ပါ။ Mc က ဥာဏ္အရမ္းမ်ားၿပီး စည္း႐ုံးသင့္တဲ့လူဆို စည္း႐...
