Kabanata 48

1.4K 70 21
                                    

"We don't have to go downstairs if you are not comfortable.." Rico whispered as he kissed the back of my hair while I stare at my reflection in the bathroom mirror.

I am wearing a Bottega cream-colored asymmetric cotton midi dress paired with white pumps from the same brand. I only put on red lipstick. Rico told me that there's a makeup artist available because his mother is here but I didn't want to impose. My freckles are now highlighted because of my flushed cheeks with the way Rico is hugging me. Sabay kaming naligo at ngayon nagbibihis na.

He is wearing a white dress shirt and a black slacks. His coat is on his bed but I don't think he is going to wear it since he already folded the sleeves of his dress shirt up to his elbows. The upper buttons are also undone. He look so dashing with office attires. Even with laid back casual clothes, he is drop dead gorgeous.

"O-Okay lang.. n-nakakahiya sa mga bisita. Isa pa.. b-baka hanapin ka sa baba." Sagot ko sa mahinang boses. Hindi ko alam bakit ako kinakabahan.

Napasinghap siya at hinilig ang ulo sa gilid ng tenga ko. "I don't really want to go. I'd rather let us stay in our room. I'll ask our food to be brought up here. We can watch a movie or something."

Tinatantya niya ang reaksyon ko at kanina niya pa ako tinatanong kung gusto ko ba na dito nalang daw kami. Ngayon lang siya nakapagbihis ng polo dahil pinilit ko. Hanggang ngayon kinukumbinsi niya ako na dito nalang kami.

Bumuntong hininga ako pero sinubukan pading ngumiti sa salamin. "Ayos na a-ako. Magayos ka para m-makababa na rin tayo-"

"I've learned my lesson the hard way. You were never used to this. And while I want to show up in these kind of parties with you, I will no longer force you especially if it's going to affect our relationship. I won't let you have another reason for doubting us and eventually leaving me because of overwhelming pressure. You don't have to prove anything, anyway. I'm in love with you."

Wala akong nasagot sa sinabi niya. Tama naman siya. At kaya gusto ko din bumaba... ay para harapin din ang multo kong iyon. Sinabi kong ipaglalaban ko na ang kung ano kami.. kaya hindi na ako matatakot. Kung hindi man sila pabor, ang mahalaga ay kaming dalawa. Siya at ako lang ang iisipin ko.

Hindi na ako yung Rein na takot na takot na makita ng mga tao na kasama siya. Hindi na ako yung dating walang mukhang maihaharap kada makakarinig ng hindi maganda tungkol samin... o sa akin. Taas noo akong lalakad mamaya at paninindigan ang kung anong meron kami. Wala ni isa samin ni Rico ang naglinaw kung ano nga ba kami... pero ang trato namin sa isa't isa, it's safe to say that we are together. I am still wearing his engagement ring, and he still wants to marry me, then we are engaged. I'm still his fiancée.

Nakita ko si Serena sa baba kanina. At alam ko naman na gusto siya ng mommy ni Rico para sakanya... pero gusto ko parin dumalo sa party. Pipilitin kong huwag matakot. Hindi naman ako makikihalubilo sakanila at hindi ko ipagsisiksikan ang sarili ko. Sapat na ang sumama ako... at nasa tabi ni Rico... gaya ng gusto niya.

Humarap ako sakanya at nakangusong inayos ang ilang butones niya. Masyadong ladlad ang mabalahibong dibdib ni senyorito. Sino bang aakitin mo sa baba?

"Ayos lang. Sasamahan kita. Pupunta din naman sina madame at ang mga katrabaho ko kaya pwedeng doon muna ako... kung may kakausapin kang importante."

He tilted his head to read my reaction before he sighed nodding. He gave me a quick peck on the lips "You're so beautiful."

I pursed my lips to hide my smile. Grabe nanaman ang paghuhuramentado ng puso ko "Gwapo.. ka din.."

He chuckled sexily before biting his lower lip, still staring at me. We really should go downstairs before my corrupted mind will make its way again to control my actions.

Love from afar (Montecarlo Heir #1)Where stories live. Discover now