'ခ်လြင္...ခ်လြင္'
မွန္တံခါးဆြဲဖြင့္သံနဲ႔အတူ ေခါင္းနဲ႔ေခါင္းေလာင္းထိခတ္သံေတြ၊ခပ္သြက္သြက္ေျပးလာတဲ့ ေျခသံေတြက တနလၤာေန႔မနက္ခင္းနဲ႔မတူ တက္ႂကြစြာရွိေနလ်က္
"ေမာနင္း.....အား အခ်ိန္ကြက္တိေရာက္လို႔ ေတာ္ပါေသးရဲ႕၊လီႏြန္ေရး ေရဒီယိုဖြင့္ထားၿပီလား"
"ဖြင့္ထားၿပီးသားပါ Rhymeရယ္၊စက္ဘီးကို ဘယ္လိုနင္းလာခဲ့လို႔ ေဆာင္းဦးဝင္ေနခ်ိန္မွာေတာင္ ေခြၽးပ်ံေနရတာလဲကြာ"
"ဟီး 'ကြၽန္ေတာ္ႏိုင္းလ္ပါ'ဆိုတဲ့ ျမန္မာလိုေျပာတဲ့အသံေလးကို မၾကားလိုက္ရမွာစိုးလို႔ေပါ့ကြာ"
"႐ူးမယ္၊႐ူးမယ္..မင္းလည္း ဒီ႐ုပ္မျမင္အသံၾကားနဲ႔ပဲ ႐ူးေတာ့မယ္"
ၾကမ္းျပင္ေတြကို ဖုန္စုပ္စက္နဲ႔သန္႔ရွင္းရင္း ေခါင္းတရမ္းရမ္းျဖစ္ေနတဲ့လီႏြန္႔ကို လွ်ာထုတ္ေျပာင္ျပရင္းသာ Rhymeတစ္ေယာက္ lockerရွိရာအေျပးသြားလိုက္သည္။ေနာက္ဖက္မီးဖိုခန္းေလးထဲမွာ သူနဲ႔လီႏြန္တို႔ရဲ႕အကူႏွစ္ေယာက္နဲ႔စားပြဲထိုးေကာင္ေလးတို႔လည္း ကိုယ္စီအလုပ္စေနၾကတာကို တံခါးခ်ပ္ရဲ႕ မွန္ေလးကေနတဆင့္ ျမင္ေနရ၏။
Rhymeတစ္ေယာက္ lockerထဲက chef uniformကို အျမန္လဲဝတ္ေနစဥ္မွာပဲ.......
"မဂၤလာပါ၊ကြၽန္ေတာ္ႏိုင္းလ္ပါခင္ဗ်ာ"
"အား...ေသာက္ရမ္းေႂကြတာ အဲ့အသံကို"
ရင္ဘတ္ကိုလက္နဲ႔ဖိရင္း သူေအာ္ေနေပမဲ့ ဆိုင္ထဲရွိ က်န္လူေလးေယာက္ကေတာ့ သူ႔ကိုမရွိသလို၊မထူးဆန္းသလိုသာ ျပဳမူေနၾကသည္။
သူတို႔အေနနဲ႔ ဒီျမင္ကြင္း၊ဒီလိုပုံကိုျမင္လာခဲ့ၾကရတာ BBCကေန ထိုေမာနင္းရႈိး(Morning Show)ထုတ္လႊင့္ကတည္းကပင္။
အဂၤလိပ္စစ္စစ္ေတြျဖစ္တဲ့ သူတို႔ေလးေယာက္လုံးဟာ အဂၤလိပ္-ျမန္မာကျပားျဖစ္တဲ့ Rhymeေက်းဇူးနဲ႔ ထို'မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္ႏိုင္းလ္ပါ'ဆိုတာကို ျမန္မာလိုေတာင္ လိုက္ေျပာတတ္ေနၿပီပဲေလ။
UK(United Kingdom)ႏိုင္ငံေတြအႏွံ႔ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ျမန္မာစကား၊ျမန္မာအသံတို႔နဲ႔ ေဝးကြာေနတဲ့ကေလးေတြအတြက္ ရည္႐ြယ္ထားတဲ့ထိုပ႐ိုဂရမ္က လီႏြန္တို႔အတြက္ ဘာမွမသက္ဆိုင္ေပမဲ့ ဆုံးပါးသြားၿပီျဖစ္တဲ့ျမန္မာလူမ်ိဳးမိခင္ကို အလြမ္းေျပခ်င္တဲ့ Rhymeအတြက္ေတာ့ တကယ္ကိုအဖိုးတန္အစီအစဥ္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့တာပင္။
ဂီတသံစဥ္ေတြကို စြဲလမ္းႏွစ္ၿခိဳက္တတ္တဲ့ Rhymeက မိခင္ဘာသာစကားနဲ႔သီခ်င္းေတြကိုလည္း အျမတ္တႏိုးတန္ဖိုးထားတတ္တာကို လီႏြန္တို႔အသိေပ။
