ဥဓဟိုသြားလာေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကို တစ္ခ်က္ေဝ့ၾကည့္ၿပီးေနာက္ ႏိုင္းလ္ရဲ႕အလုံးစုံေသာအာ႐ုံက ပန္းပင္သစ္ပင္မ်ိဳးစုံရွိေနတဲ့ ေက်ာင္းဝင္းရဲ႕ေနရာအႏွံ႔အျပားကို စူးစမ္းဖို႔ဆီသာ ေရာက္သြားသည္။
စဖြင့္လွစ္ကတည္းက အမ်ိဳးသမီးသီးသန္႔ပဲ တက္ေရာက္ခြင့္ရတဲ့ ဒီေကာလိပ္က ၂၀၁၅ခုႏွစ္မွ အမ်ိဳးသားေတြပါတက္ေရာက္ခြင့္ေပးခဲ့တာဟု သိရသည္။
Oxfordၿမိဳ႕လယ္ေခါင္မွာရွိတဲ့ေကာလိပ္၊ဂီတေမဂ်ာသင္ယူလိုသူေတြအတြက္ အေကာင္းဆုံးေကာလိပ္၊လာရာလမ္းမတစ္ေလွ်ာက္ ဆိုင္မ်ိဳးစုံနဲ႔အလုပ္ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ေကာလိပ္၊ေက်ာင္းေဘးတစ္ျခမ္းမွာလည္း Cherwellျမစ္က ေကာင္းစြာစီးဆင္းေနၿပီး ေက်ာင္းရဲ႕အလွတရားကို တစ္နည္းတစ္ဖုံပံ့ပိုးေနေသး၏။
ေရာင္စုံႏွင္းဆီေတြေပၚမွာ ရိကၡာစုေဆာင္းဖို႔ျပင္ဆင္ေနတဲ့ ပ်ားတို႔က ဟိုဒီေဝ့ဝဲလ်က္
ေမပယ္႐ြက္ေတြေႂကြက်ေနျခင္းကလည္း ေဆာင္းဦးရဲ႕လွပတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔ သဏၭာန္တူေလသည္။
ေက်ာင္းရဲ႕လွပမႈေတြကို မွတ္တမ္းတင္ေနရျခင္းက သတင္းစာအတြက္ ဆရာဝီလ်ံေရးသားရာမွာ အေထာက္အကူျဖစ္ေစဖို႔ေရာ၊ကိုယ္တိုင္က ဓါတ္ပုံ႐ိုက္ရတာဝါသနာပါတာေၾကာင့္ေရာျဖစ္သည္။
ဒါေၾကာင့္လည္း ဝီလ်ံက ဒီလိုေနရာမ်ိဳးကို ကိုယ့္ကိုအပါေခၚလာခဲ့တာျဖစ္မည္။သူ႔တပည့္ဟာ ကင္မရာတစ္လုံးလြယ္ရင္း သဘာဝအတိုင္းလႈပ္ရွားမႈေတြကို ဓါတ္ပုံ႐ိုက္ရတာႀကိဳက္တာ သူအသိဆုံးပဲေလ။
"ဟဲလို ဝီလ်ံ"
"ႏိုင္းလ္ ခဏေနပြဲစေတာ့မယ္၊မင္းကို ဒီကဆရာေတြနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးမလို႔ဟာ ဘယ္ေတြေရာက္ေနတာလဲ"
"အာ ကြၽန္ေတာ္အျပင္မွာ ဓါတ္ပုံ႐ိုက္ေနတာ၊လာၿပီဆရာ အခုလာၿပီ"
ဝီလ်ံဖုန္းခ်သြားမွ ႐ိုက္လက္စ ပန္းသီးပင္ေပၚက ၾကက္တူးေ႐ြးငွက္ကို မွတ္တမ္းတင္လိုက္သည္။
ကင္မရာခ်ိန္တာနဲ႔ ထေျပးတဲ့အ႐ိုင္းငွက္ေလးရဲ႕ ပ်ံသန္းပုံကို အမိအရ႐ိုက္ရင္း ျဖတ္ေျပးသြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေ႐ႊေရာင္ဆံပင္ေကာက္ေကာက္နဲ႔ေဘးတိုက္မ်က္ႏွာမသဲမကြဲက ကင္မရာထဲပါလို႔လာသည္။ငွက္နဲ႔အတူ အေျပးၿပိဳင္သြားတဲ့လူကို သူလွမ္းၾကည့္ေတာ့ ဂီတပြဲေတာ္က်င္းေပးတဲ့ ခန္းမရဲ႕ ဝင္ေပါက္ကိုေတာင္ ေရာက္ႏွင့္ေနၿပီ။
ေတာ္ေတာ္လည္း အေျပးျမန္တဲ့တစ္ေယာက္ပါပဲ။
