Siyah Leke (+18)

Sönen Ateşin Melodisi

Alya'nın Gözünden

"Bak saçlarını böyle yarım toplayalım." Diyerek tokayla bağladığı zaman kapım hafifçe aralanmıştı. Annem gülümseyerek yüzüme bakarken ben sessiz kalmıştım.

"Doğum günü çocuğu sen misin?" dediğinde Nira'yla gülmeye başladık.

"Yani en yakın arkadaşımın doğum günüyse en az onun kadar şık olmalıyım." Dediğimde annem yanıma gelerek kollarını göğsünde kavuşturdu.

"Çok geç kalmayacaksınız. Birbirinize emanetsiniz."

"Merak etme anne gece yarısını geçmeden gelirim." Dediğimde annem başını sallayarak masanın üzerine bir miktar para bıraktı.

"Her daim paran yanında olsun. O yetmezse mesaj yazarsın kartına atarım." Dediğinde teşekkür ederek yerimden kalkmıştım. Artık tamamen hazırdım. Nira'yı kontrolleri bırakmam biraz hata olmuştu. Yemek için çok fazlaydı...

Midem kramplar girerken karnımda tuhaf kıpırtılar vardı. Sanki gören ilk kez birisi ile yemeğe çıktığımı sanacaktı. Alya'cım sen acaba hayatın boyunca kaç erkekle baş başa yemeğe çıktın? İç sesim! Ben zaten gerginim bir de sen germesen mi!

"Ee Kıraç mı seni almaya gelecek?" dediğinde pencereme doğru yürüdüm. Genelde arka sokağın olduğu yerden beni alırdı ama orada onun arabası yoktu. Bir sürü araba vardı. Bir tanesinin farklarının açık olduğunu gördüğümde camı açarak başımı uzattım. İçinde hareketlilik görememiştim.

"Alya telefonun."

Nira'nın sesini duyduğumda başımı camdan çekip kapattım. Geri ona döndüğümde telefonumu bana uzatıyordu.

"Kimden mesaj geldi."

"Kayıtlı değil."

"Ne?" diyerek telefonu elime almıştım. Mesajı okuduğumda gergin omuzlarım geri düşürmüştüm.

"Mirza'nın telefon numarası," diyerek kaydetmiştim. Geri mesajına girdiğimde kaşlarım sertçe çatmıştım.

"Zehirli sarmaşık plan iptal oldu. Kıraç onu durdurmam için seni yönlendirdiğimi anladı ve hazırlanıp çıkacak."

Mesajını defalarca okuduktan sonra hızla kapıya doğru yürüdüm ve üzerime bir ceket aldım.

"Alya ne oldu?"

"Hemen çıkıyoruz." Diyerek odamdan çıkıp ana hole geçmiştim. Annem kenarda durarak telaşımı anlamaya çalışırken Nira'da ona katılıyordu. Hızla ayakkabılarımı giyerek kendimi evden dışarı atmıştım.

Annem "Dikkatli oldun kızlar." Diyerek uyarısını yapsa da el sallayarak geçiştirmiştim. Merdivenlerden üçer, beşer inerek hızımı daha da arttırmaya çalıştım.

"Alya ne olduğunu anlatacak mısın?" dediğinde apartmandan dışarı çıkmıştım. Çevreme bakındığım da bir arabanın önümden hızla geçip gittiğini görmüştüm. Kıraç sanmıştım ama değildi!

"Kıraç planımızı anlamış ve beni oyalayarak dövüş turnuvasına gitmiş!" dediğim sırada telefonum çalmaya başlamıştı. Kim olduğuna baktığımda Mirza'ydı. Bekletmeden açtım.

"Mirza nasıl anlamış?"

"Rolünü yememiş, Alya asla benimle buluşmaz sen ayartmışsın dedi ve şimdi de çıktı."

"Ne? Çıktı mı?"

"Evet durduramadım. Bana da seni emanet etti sanki ölüme gidiyor gibiydi." Dediğinde sinirle ellerimi saçlarıma götürdüm.