Siyah Leke (+18)

Istırap Dolu Yankılar

İlker'le konuşmam beni biraz daha rahatlatırken diğerlerinin yanına gitmiştik. Kıraç'ın bakışları yüzüme kaysa da sesini çıkarmamıştı. Kızlar biraz daha kafalarını toplayabilmişlerdi ki canlı gözlerle bizlere bakıyorlardı.

Ekin "Evet kendimize geldiğimize göre, sinirler atıldığına göre..." Diyerek yüzüme baktığında sadece gülümsemiştim. "İlk ebe kim olacak?" dediğinde Onur elinde kürdanlarla gelmişti.

"İşte böyle belirleyeceğiz bestim. Kısa çöpü çeken ebe olur. Ondan sonra ilk sobelenen ebeliğe devam eder." Dediğinde İlker aklımda ki soruyu ona sormuştu.

İlker "Onları nereden buldun oğlum?" dediğinde Onur genişçe sırıttı.

"Kantinin kilit anahtarını kopyalamıştım." Dediğinde ağzım açık kalmıştı.

Umay "Yuh ya, bir şeyiniz de artık illegal olmasın arkadaş." Dediğinde Onur gülerek kolunu omzuna attı.

"Üzgünüm yengem ama bizim işimiz illegal. Ayrıca kantin benim evim, mutfağım her şeyim orada..." Dediğinde erkeklerin hepsi gülmeye başlamıştı. Buna Kıraç'ta dahildi. Gülüşünü izleyerek öfkemi dindirirken geçmişin iğrençliğini de silip atmıştım. Sonuçta geçmişin lekeli sayfalarını kopartıp atmıştık.

Mirza "O zaman hadi oyunumuza başlayalım. Malum son 7 saatimiz kaldı. Eh uyuyacağımızı da hesaba katarsak az zamanımız var." Dediğinde hepimiz Onur'un elindeki çöplerden bir tane çekmiştik. Ve kıyaslarken ebenin kim olduğu ortaya çıkmıştı. Umay...

"Kaça kadar saymam lazım." Dediğinde Kıraç kuzenine baktı.

"Yüze kadar say kuzen."

"Yuh,"

"Okul büyük," dediğinde Umay oflarken hep birlikte koridora çıkmıştık. Ebelenecek duvarı seçerken Umay;

"Beş kat yerine 2 katı seçsek, bütün okulu aramam zor olur." Dediğinde Kıraç başını salladı.

"Tamam bodrum katı, bulunduğumuz sobe duvarının katı ve üst kat dahil diğerleri yasaktır." Dediğinde hepimiz kabul etmiştik. Normalde kabul etmez onlara işkence misali bir oyun oynatırdım. Ama ebe olma ihtimalimi düşünürsek bu pislikliği onlarda bana yapabilirdi. O yüzden kabul etmiştim.

Umay arkasını dönerek "1...2...3...4..." Diye saymaya başladığında hepimiz dağılmıştık. İlker ve Onur sinsice gülerek aşağı kata inerken Ekin ve Barış bu katta kalmayı karar kılmışlardı. Gözlerim denizlere sahip gözlere kaydığında gülümseyerek elini bana doğru uzatmıştı.

Ses etmeyerek elini tuttum ve beni üst kata doğru götürmesine izin vermiştim. Okulu ilk kez bana korutucu gelmişti. Karanlığı sevmediğimden Kıraç'ın elini daha sıkı tutarak ona sokulmuştum.

"Ne oldu güzelim."

"Karanlık..." dediğimde bakışlarını koridora çevirdi.

"Korkuyor musun?"

"Huzursuz oluyorum." Dediğinde başını usulca salladı ve ışıkları yakmak için uzandığında kolunu tuttum.

"Ne yapıyorsun?"

"Işığı yakacaktım."

"Saçmalama o zaman Umay'ın işini kolaylaştırırsın."

"Ama karanlık..."

"Tek değilim sen varsın." Dediğimde yüzünde geniş gülümsemeyle bakarken onu yürütmeye çalıştım.

"Süre ilerliyor Akıncı. Hadi saklanmamız lazım sazan gibi duramayız." Dediğimde kendine gelerek elimi daha sıkı tuttu. Ve koridorda yürümeye başladık. Bu katta müzik sınıfı, kostüm odası, alan sınıfları vardı.