[37] Because maybe, you're gonna be the one that saves me.

6.2K 93 30
                                    


Chapter Thirty Seven

NORMAL POV

Kararating lang ni Sage sa bahay nila Patch. Tensiyonadong tensiyonado nga siya dahil sa ama ng dalaga na kasalukuyan niyang katabi. Pinapasok kasi agad ito ng mama ni Patch. Ayan tuloy, kinakabahan siya habang lihim na sumulsulyap sa katabing lalaki. Gabi na, pero nagkakape pa rin ito. Nakakatakot talaga. Gusto na tuloy niyang tumakbo palabas.

“Ehem.” Patch’s dad finally broke the silence between them. Ayan na naman ang pawis sa noo niya. Nag-uunahan na naman. “Saan nga ba ulit gaganapin ang birthday party ni Denise?”

“Uh—” Inhale. Exhale. Don’t stutter. Keep your cool, Sage. “S-Sa Neverland po.”

“Bar yon diba?” Seryosong tanong nito. Kinabahan na naman siya.

“O-Opo. But I promise to look out for Patch. Hindi ko siya hahayaang uminom don and I will not allow boys to come near her.” Whew. Nakahinga siya ng maluwag. Nasabi niya yun ng mabilis at hindi nauutal.

“Nakamotor ka ba? Napansin ko kasi kaninang naka-motor ka e.”

“I brought my car po.” Inhale. Exhale ulit. “I’ll drive safely.”

Muka namang na-assured ang Papa ni Patch kay Sage. Kahit nag-aalangan, he have to trust this kid. He’s Patricia’s friend kaya kailangan siyang magtiwa.a “Okay. Mag-iingat kayo ng anak ko. I’m giving you my trust.”

Wow. Trust! Na-flattered naman si Sage kaya napangiti ito. “Opo. I’ll take care of her.”

As if on cue, bumaba na si Patch ng hagdan.

(O.O)





Sage’s eyes widened habang pinapanuod si Patch na bumaba ng hagdan. It was slow motion. At that very moment, something magical had happened. Parang mistulang naging telenobela ang tagpong iyon. Nagkaron ng background music, fireworks, dancers, and confetti. Everything went white and all he can see is Patch. Parang naging DSLR Camera ang mata ni Sage. Pagkakita niya kay Patch, nag-blur na yung iba. 

♫I'm like a statue, stuck staring right at you
Got me frozen in my tracks
So amazed how you take me back
Each and everytime our love collapsed

Statue, stuck staring right at you
So when I'm lost for words
Everytime I disappoint you
It's just cause I can't belive that
You're so beautiful
Don't wanna loose you know♫ 


Sage stared at her, not even daring to blink. He can’t spit any word. Aaminin niyang, na-attract siya kay Patch sa mga oras na iyon.

Patch, on the other hand just smiled at him shyly. Her hair was long and curly. Her eyes were more attractive than usual and she’s wearing a simple dress na medyo revealing yung likod niya. She looked stunning, simple yet elegant. 

“Uh. Let’s go?” Patch said. Kanina pa kasi nakatitig sa kanya si Sage and she suddenly feel uncomfortable.

“Y-Yah. Sure.” Sage isn’t aware na nakatitig rin pala siya kay Patch kaya naman umiwas ito ng tingin at niyaya na si Patch na lumabas ng kanilang bahay.

xxx 

PATCH

Sage and I are walking towards the entrance of Neverland. Naco-conscious ako. Kanina pa kasi tingin ng tingin ang mga tao sa akin. Muka ba akong tao ngayon? At ramdam ko rin na parang naiilang na ewan si Sage. Pag nagkakatinginan nga kami ay agad itong umiiwas.

Bizarre Love SquareTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon