Many months had passed...
All I ever did was to exercise, balance my everyday meals, avoid foods that are high in calories, avoid all my favorite comfort food and sacrifice my appetite in all ways.
Humarap ako sa salamin.
Nakangiti, buong-buo at totoong-totoo ang nararamdaman kong confidence.
Di na ako yung dating walang ganang humarap sa salamin dahil ganung mukha at katawan parin ang nakikita ko at nakakasawa.
Di na pareho yung nararamdaman kong insecurity sa tuwing nakikita ko yung reflection ng sarili ko sa salamin.
Di na pareho yung nararamdaman ko 3 months ago.
3 months.
Sa loob ng tatlong buwan, hindi ako lumalabas ng bahay. Di ako nakikipagkita sa mga kaibigan ko.
Buong summer, wala silang balita tungkol sakin. Ni di ako nago-online sa mga social media accounts ko.
Di ko nagagalaw ang gitara at piano ko.
Di ko nagagalaw ang composition notebook ko.
Di ko nagagalaw ang iPod ko.
Di ko nagagalaw ang cellphone ko.
Di ko nagagalaw lahat ng mga nakakapag-aliw sakin.
Ni di ko pa nga nagalaw ang mga librong hindi ko natapos basahin.
Ang ginawa ko lang sa loob ng tatlong buwang yun ay ang mag-work out sa gym.
I have never been so motivated and inspired.
Yung work out nang mag work out para maabot 'tong mukhang nakikita ko sa salamin ngayon.
And it's all worth it...
Musika's POV
"Kimi no atarashi kyoku o kosei shimasu ka?" (Tinatapos mo na talaga ang kanta mo?)
Napalingon ako kay Kuya na kakapasok lang ng kwarto ko.
"Yep!"
Umupo sya sa tabi ko at pinagmasdan yung mukha ko.
"O? Parang nakakita ka naman ng dyosa."
"Still can't believe it's you, bunso."
"Heh. Bola."
"Pumayat ka lang eh nagtataray ka na. "
"Eh. Di kaya."
"Tada, imoto o henko shinaide kudasai." (Wag ka lang magbago, bunso)
"Doiu imidesu ka? Watashi ga henkosa remashita. Totemo, totemo." (Anong ibig mong sabihin? Nagbago naman na talaga ako. Sobra)
"Kimi wa tadashiga, chodo kimi ga daredearu ka ni taizai shimasu." (Tama ka nga pero wag mong baguhin kung sino ka)
"Dakara, watashi wa watashi ga ita toki... Kore o sukide wanai nani watashi wa todomaru bekidearu koto o watashi ni itte imasu ka?" (Sinasabi mo bang hindi ako magbago sa kung sino ako nung hindi pa ako ganito)
"Precisely."
Napailing ako.
"Rikai shite imasen--" (Hindi mo naiintindihan)
Pinutol ko na ang sasabihin niya. Alam ko na.
"No. You're the one who doesn't understand. I made myself like this, the old Musika is gone. This is the new me." Niligpit ko ang papel na hawak ko.
"Boku ga iu koto o shiyou to shite iru koto wa chodo kimi ga mae ni iru hito taizaidesu, hanburu sutekina, omoshiroi to shurui!"
(Ang ibig kong sabihin ay manatili ka lang sa kung sino ka nuon. Mapagkumbaba, mabait, nakakatawa at mapagbigay)
Napatahimik ako. I realized everything.
"Onichan..." (Kuya)
Napabuntong-hininga siya at tumayo.
YOU ARE READING
Pag Ako Pumayat, "HU U?" Ka Sakin! (REVISED)
RomanceSobrang insecure niya sa sarili. Lagi niyang kinukumpara ang sarili niya sa iba. Simula bata pa siya'y laman na siya ng mga tawanan at asaran ng mga kaklase at kababatang kaibigan dahil sa pagiging mataba. Ang pangalan niya ay Musika. Unti-unti niya...
