Musika's POV
"Physics is from Ancient Greek, Phusike or Episteme which means 'knowledge of nature', from Phusis which means nature, is the natural science that involves the study of matter and its motion through space and time, along with related concepts such as energy and force."
Blah blah blah. Sobrang nakaka-intense naman 'tong Physics chuchu na ito. Sabi ng mga seniors dati, sobrang hirap daw netong branch ng Science na 'to. Huhu!
"Hoy, makinig ka nga. Lagi ka nalang nagd-drawing kapag ayaw mo yung subject eh." Sabi ni Chris at kinuha ang ballpen ko.
"Akin na nga yan. Eh sa inaantok ako. Kesa makatulog ako sa class diba." Kinuha ko sa kanya ang ballpen ko.
"Ayan. Pano ka makaka-graduate kung ganyan ka?"
"Tss. Sa quiz at exam nalang ako babawi."
"Pano ka nga makakabawi kung di ka naman nakikinig?"
Aba, mas masahol pa siya sa parents ko kung makasermon o. Hmph.
"Master, may libro naman po tayo diba?" Hinarap ko sa kanya ang libro ng Physics.
"Excuse me, my dear students. Mind if you share your topic with us?"
Napatingin ako kay Sir.
"Sorry, sir."
Tss buti nalang di na nagsalita si Sir. Eh yung ibang teachers kasi andami pang sinasabi eh. Papahiyain ka pa sa mga kaklase mo or worse, tulad nung sa History prof namin na may punishment ka talaga. Parang elementary!
"You okay?" Nilingon ko si Trystan.
Eh kung tapunan ko kaya siya ng makapal na libro ng Physics ngayon? Isama ko pa ballpen kong mabigat? Nabubw*sit ako pag naaalala ko yung kanina. Ang kakapal ng mga mukha nila.
Lalo na yung babaeng yun! Bw*sit talaga siya sa buhay ko. Isa siyang malaking ipis na feeling butterfly!
Epal! Epal siya!
*Bell rings*
"Okay class, good bye."
"Good bye, Sir! Thank you for teaching us, see you again tomorrow."
Duh? Hope NOT to see you again, sir! Grrr! All of us here are lying!
I was keeping my things inside my bag when someone poked me on my shoulder.
Paglingon ko, si Trystan na naman.
"What?"
"May problema ba?"
Mukhang nag-aalalang tanong niya. Pagod na akong marinig yan. Tapos ano, explanation na naman? Ilang weeks pa nga kaming nagkakilala, ang gulo na ng sitwasyon namin.
What more kung naging kami diba.
Chris and Kuya were both right. Even his friends from the Soccer team! Kahit pabiro nilang inaasar si Trystan na mag-iingat raw ako sa kanya, well it all made sense now. Wala siyang isang salita, paasa siya! Mga salot talaga sa lipunan!
"And what makes you think to ask me that question?"
"Ummm..."
"So? Do you have anything else to say ba?"
"Ano bang problema mo? Can we just talk in private later?"
"Ha? Wala akong problema. Baka ikaw, meron?"
"Oy, oy, oy, baka mag-away pa kayo rito. Malista pa kayo sa noisy." Pagbibiro ni Chris.
"Tara Chris, bili tayong drinks."
Tumayo ako at iniwan siya, sumunod naman si Chris.
"Kita mo na? Di niya nga 'ko sinundan eh." Nagdadabog akong bumaba sa hagdan. May Teacher's meeting pa naman kaya naghihintay pa kaming lahat.
"Ano ba kasing nangyari?" Tanong niya.
Sasabihin ko ba? Mapagkakatiwalaan ko rin ba si Chris?
"Mamaya ko na nga sasabihin. Ate, pabili pong calamansi juice. Ano sayo, Chris?"
"C2 nalang. Yung apple."
"Tsaka C2 apple raw ho."
YOU ARE READING
Pag Ako Pumayat, "HU U?" Ka Sakin! (REVISED)
RomanceSobrang insecure niya sa sarili. Lagi niyang kinukumpara ang sarili niya sa iba. Simula bata pa siya'y laman na siya ng mga tawanan at asaran ng mga kaklase at kababatang kaibigan dahil sa pagiging mataba. Ang pangalan niya ay Musika. Unti-unti niya...
