Pagkatapos ng halos ilang oras na pagtitrain sa akin ni Chiron, feeling ko'y naubusan na ako ng maraming hangin sa katawan at halos nadrain na rin lahat ng energy ko. Hindi ko alam kung tinitrain ba talaga ako nitong centaur na ito o pinaglalaruan lang ako.
"Oh. Mukhang gumagaling ka na. " sabi niya na hinihingal at inakbayan ako.
"Yeah. And your fvcking arrow would barely end my life a while ago." narinig ko ang mahina niyang pagtawa.
"You're immortal, remember?" tiningnan ko siya.
"I know. But I'm still vulnerable. I still can feel how hurt those fvcking wounds." tinapik tapik niya ako sa balikat.
"Enough, child of Hades. Gagamutin na lang kita. "
Narating na namin ang mga cabin at ginamot niya yung mga natamo kong sugat dahil sa pagtitraining niya.
"Crixpien! " tumakbo siya palapit sa amin at gulat sa mga sugat ko na ginagamot ni Chiron. "Bakit ang dami mong tama? "
"Wala 'to. " sabi ko na lang at umayos na 'yong pakiramdam ko ng magamot na, pero may kirot pa rin.
"Magkita na lang tayo after ng lunch. Got to go. " tinapik niya ako sa balikat saka umalis.
"Okay, buti na lang at hindi siya ang nagtrain sa akin. "sabi ni Ross.
"Nasan sina Freyr? " baling ko sa kanya.
"Nasa cabin na nila nagpapahinga. " tumango na lang ako.
"Bakit nasa labas ka? " umiling siya.
"Gusto ko lang makita 'yong magandang anak ni Hades. Hindi ko kasi siya nakita kanina— Aaw! " sinapak ko siya at nanlaki yung mata niya nang makita 'yung kamay ko.
"W-w-wait... Yung gloves mo? "
"Sinunog na ni Chiron—"
"WHAT?! That centaur— " tiningnan ko siya na shock pa rin. "Paano kung... "
"Tinuruan niya akong magcontrol ng powers so..." kinuha niya yung kamay ko at tiningnan.
"Talaga? So—Aaw! Ano ba?" binatukan ko siya at tinungo yung cabin ni Hades. "Uy, teka! Matapos mo akong sapakin at batukan...iiwan mo na naman ako! " nilingon ko siya .
"Sabi ko nga babalik na ako sa cabin ko. See yah sa lunch! " tumalikod na siya at tumakbo palayo.
Pumasok na ako sa cabin ni Hades at syempre ako lang mag-isa. My father's cabin is a windowless cabin made of solid obsidian, with heavy columns and torches that burn green like Greek fire twenty four hours a day and has a skull over the door. Ang mga bed naman ay parang coffin with mahogany frames, brass railings and bloodred blankets and pillows. Kung iisipin mukhang vampires ang mga nakatira dito at hindi demigods. Well, hindi naman ako demigod o vampire, no choice lang eh. Cabin 'to ni Hades which is my great father so ito na rin ang cabin ko.
Tok! Tok! Tok!
"Crixpien? " tawag ni Victoria kaya agad kong binuksan yung pinto.
"Victoria? "
Lumayo siya sa cabin at niyakap ang sarili. "Your cabin is terrifying. " sabi niya na medyo nangingilig yong boses. "C'mon, lunch is ready. "
Pumunta na kami sa dining pavilion at maraming table doon para sa bawat cabin. Each tables are covered with a white tablecloth fringed with purple. Sabi ni Victoria sa akin, isa daw sa mga rule dito na ang mga campers ay hindi pwedeng umupo o pumwesto sa table na hindi kanilang cabin. Tsk. So I'm going to eat breakfast, lunch and dinner all by myself? Really great.
