"My daughter... "
Nanlaki ang mata ko sa narinig ko. Lahat ng takot at kabang nararamdaman ko ay mabilis na nawala, at napalitan ito ng konting saya.
Is he my father?
Inalis niya ang pagkakayakap niya sa akin at hinawakan niya ako sa magkabilang pisngi. Pinipigilan kong pumatak yung mga luha kong gumigilid na sa mata ko. This is my first time seeing him, first time of feeling his warmth embrace and my first time hearing his voice and called me 'My daughter'. Oh Damn. For sixteen years, ngayon lang may tumawag sa akin na ganun. Sobrang nakakaoverwhelm.
"You're almost like your mother. You got her beautiful eyes. " ngumiti siya. "We're going to be together soon..."
Niyakap ko siya at hindi ko na napigilang tumulo yung mga luha ko. Sobrang nananabik akong makita at makasama siya ng matagal.
"Dad... "then he caressed my hair.
"You can beat them. You are stronger than me, my child, I know that. You have the same strength like me. "
Nagpunas ako ng mga luha bago humarap sa kanya.
"Dad... Paano kung... "
"Sshh... " niyakap niya ulit ako. "I'm proud of you..."
Unti-unti nang humina ang mga naririnig kong sinasabi niya at pagkawala ng yakap niya. Bakit ang bilis? Bakit ang bilis niyang mawala?
Bumangon ako at lumabas ng cabin. Mainit pa rin ang sikat ng araw at ang mga campers ay nasa cabin nila at nagpapahinga. Ang ilan naman sa mga campers ng cabin ni Athena ay naglilibot sa buong camp at nagmamasid kasama ang ilang centaur.
Bumalik naman ulit ako sa loob at nang makahiga na ako ay kusang pumikit ang mga mata ko.
Nasa... hindi ko alam kung saan ito pero feel ko na Mt Olympus ito kahit na ni minsan ay di pa ako napadpad dito. May mga upuan akong nakikita sa loob ng isang malaking kwarto at... Mukhang ito ata ang throne room, at trono ng mga Olympian yung upuan na hindi ordinary chair lang na nandito.
"Once you defeated Iapetus, bring those counselors of twelve cabins here. " nag-echo ang boses niya sa buong throne room pero hindi ko alam kung nasaan siya.
After hearing that, everything went blurry.
"Crixpien! "
Napabungkawas ako at nakita ko si Victoria na nasa tabi ko at kanina pa pala ako ginigising.
"C'mon. You need to see this. "
Nakaramdam agad ako ng kaba habang papunta kami sa may strawberry fields. Ang mga campers ay nasa labas na ng cabin nila at hinahanda ang kanilang mga weapon at nagsusuot na rin sila ng armor dress. Palubog na rin ang araw at medyo lumalamig na. Parang five minutes pa lang akong nakakatulog, paggabi na agad? "
"What's that? "
Tumingin sa akin si Chiron at yung mga Satyr na kasama niya. Hindi pa rin maalis ang tingin ko sa ibon na nasa di kalayuan na bright golden ang kulay.
"Phoenix. " bulong ni Chiron. "A mysterious mythical bird who has a life cycle of burning and rebirth from its ashes. " dagdag niya.
" For many years... Ngayon lang may nakapasok na Phoenix dito. " sabi ni Victoria.
Napatakip siya ng bibig ng tumingin sa amin yung Phoenix at dahan-dahan humakbang palapit sa amin.
