The Vampire Prince's Obsession

Chapter 42: Kaido's Wrath

Chapter 42

Kaido's Wrath

[Tanica]

Matagal bago iniangat ni Tricia ang kanyang paningin bago sya ibalya ni Selena sa sahig. Unang nagtagpo ang aming mata at isang tipid na ngiti agad ang iginawad niya sakin. Inilibot niya ang kanyang mata at napahinto ito sa kabaong nasa aming harapan.

"Y-yan ba s-si Venille?" nauutal niyang sabi. Wala ni isa samin ang sumagot sa kanya sa halip ay marahas syang hinawakan ni Euhence sa braso at sapilitang itinayo.

"K-kuya" tawag niya dito. Kahit madilim ay kita ko pa rin ang kasiyahan sa kanyang mata.

"You're not my sister" cold nitong sabi at malakas na itinulak si Tricia sa pwesto ko. Agad ko syang nasalo bago pa sya tuluyang mapangudngod sa lupa.

"Ayos...ka lang?" nag-aalala kong tanong dito. Ngumiti lang sya at tumango.

"Ngayong kumpleto na ang alay, oras na lang ang kailangang bilangin" saad ni Kaido.

"Damn him" nanggagalaiti kong bulong. Napakuyom ko ang kamao ko na wala pa halos lakas. Ito na ang katapusan. He will kill us at magagawa na niya ang plano niya.

Nagulat na lamang ako ng makaramdam ng kamay na pumatong sa nakayukom kong palad.

"Everything's gonna be alright" Tricia said then smiled. For the very last time.

[Kaido]

Konting oras na lang at magtatagpo na ang araw at buwan. Hindi na ko makapaghintay na mabuhay ang nag-iisa at pinakamamahal kong anak.

Wala akong pakialam kung masama na ang tingin sakin ng iba. I'm just doing what father supposed to do with his daughter.

Nagsinungaling sakin si Terese, ang sabi niya'y pinatay na niya ang bunga ng ginawa ko sa kanya. Oo. Alam ko. Sinadya ko ang ginawa kong iyon sa kanya.

Ginago niya ko e. Tangina! Nagpagago ako sa kanya. Ang sabi niya ako ang mahal niya, ang sabi niya hinding-hindi niya ako iiwan, ang sabi niya bubuo kami ng pamilya.

Pero lahat ng sinabi niya, niluwa niya. Nakakita lang sya ng iba ipinalit na niya ko agad. At sa isang tao pa!

Hindi niyo alam kung gano kasakit sakin ang ginawa niya. Pinagmukha niya kong tanga!

Kung kailan malapit na ang kasal namin saka sya tumakas at sumama sa lalaking yun! Hindi niya alam kung anong kahihiyan ang naranasan ko sa naturang lugar kung san kami ikakasal. Hindi niya alam kung gano kababa ang tingin ng mga taong imbitado sa kasal namin na yun, at laling hindi niya alam kung gano ako kaawaan ng mga taong nandun.

Nagdamdam ako. Sinumpa ko sya. Ipinangako ko pa nga saking sarili na sa oras na magkita kami ay papatayin ko sya pero hindi ko ginawa. Hindi ko kaya.

Nagmakaawa ako sa kaibigan niyang si Lalaine na sabihin sakin kung san sya nakatira. Sya at ang ipinalit niya sakin. Hindi niya alam kung gano kahirap sakin ang magmakaawa sa harap ng isang babae para lang sa kanya.

At ng araw na nakita ko sya, ang saya niya. Sobrang saya. Sinabi ko sa sarili ko na hindi ko na sya guguluhin. Masaya na sya sa pamilya niya pero isang gabi...

Isang gabi kung san sa huling beses ko syangbgustong makita ay may nakita ako. Isang hindi inaasahang pangyayari at kahit kailan ay hindi ko iisiping kaya niyang gawin.

I jut saw her with another man. F*cking.

Napakuyom ako ng kamao. Hindi naman ako ang asawa. Hindi naman ako ang pinili perp bakit galit ako? Bakit naiinis ako sa kanya?!

And that's when I started to plan something on her.

"You like this yeah?! You do?! Huh?!" isang malakas na ulos pa ang ginawa ko. Hindi ko sya titigilan hangga't hindi ako nasisiyahan. Aangkinin ko sya buong araw kung gugustuhin ko man!

"P-please...K-Kaido...s-stop" hindi ako nakinig sa pagmamakaawa niya. Madilim na madilim na ang paningin ko at ang tanging iniisip ko lang sa oras na yun ay ang sarili ko.

Hindi ako nagsisi. Nasiyahan pa ko ng malamang nagbunga ang ginawa ko sa kanya pero ng araw na kukunin ko na ang bata ay saka niya sinabi saking patay na ito.

Sa sobrang galit ko ay gumawa na naman ako ng plano. Pinatay ko ang kakambal nito na...na anak ko pala.

Hahahahahahahahahaha!

Napatakip ako sa aking noo ng maalala ang araw kung saan inubusan ko ng dugo ang sarili kong anak. Nagmakaawa sya. Ilang beses niyang sinabi sakin na ihinto ko ang ginagawa kong unti-unting pagpatay sa kanya pero hindi ko ginawa. Lukob na lukob na ng galit ang buo kong pagkatao at huli na ang lahat ng malaman ko ang totoo.

"Anong ginawa mo? Anong ginawa mo?!" malakas hampas amg ibinigay sakin ni Terese at wala akong nagawa kundi amg tumilapon at tumama ang likod sa pader.

I smirked at her. Ngayon hindi lang puro sarap ang nararamdaman niya. Makakaramdam din sya ng sakit.

"I said! What did you do!" isang malakas na pagtilapon pa ang kanyang ginawa bago lumuhod at umiyak.

"Sabihin mo...sabihin mo..."

"I killed your lovely Venille" walang emosyon kong saad. Pinakatitigan niya ko ng na nanlalaki ang mata.

"Your...joking. Right?"

Isang ngisi ang ibinigay ko sa kanya at sa ikatlong pagkakataon ay tumilapon na naman ako. Hindi pa ko nakakatayo ng maayos ay muli niya kong tinilapon. Oo nasasaktan ako pero hinding-hindi niya ko mapapatay. The damage has been done. Gusto kong maranasan niya lahat ng sakit na pinaranas niya sakin noon. Pinagmukha niya kong tanga di lang ako kundi maging ang taong ipinalit niya sakin. Terese is a crazy selfish bitch. Dapat ay alam ko na ang bagay na yan sa simula pa lang.

Nang mapagod sya ay isang mahinang suntok ang kanyang pinakawalan bago tumalikod sa pwesto ko.

"You made a big mistake" mahina niyang sabi na hindi nakataas saking pandinig.

"You just killed your own child"

-*-

Pinagmasdan kong muli ang langit. Konti na lang anak. Babawi ako sa lahat ng ginawa ko sayo. Hinding-hindi na tayo maghihiwalay.

"Isang minuto na lang" rinig kong sabi ni Euhence. Muli kong pinagmasdan sa huling pagkakataon ang walang buhay kong anak.

Oras na.