Good Girl's Lovelife

Chapter 1: Here na me

"Jane! Magpapaliwanag ako." Sabi ni Leo.

"Paliwanag?! Hindi na kailangan Leo. Nakita ng dalawa kong mata kung ano ang nangyari." Sabi ni Jane.

"Hindi Jane! Hindi! Magpapaliwanag ako." Leo

Tinignan ni Jane si Jaimee. Si Jaimee na ngumingiti nang nakakaloka.

"Huwag na Leo. Pagod na pagod na ako." Jane

"Magpapaliwanag nga ako. Please Jane." Sabi ni Leo.

"Tapos na tayo Leo. Hanggang dito nalang tayo." Jane.

"Jane huwag. Huwag! Nagmamakaawa ako." Umiiyak na sabi ni Leo na nakaluhod.

"Tama na nga yan Leo! Nakita na niya eh! Sabihin mo nalang ang totoo na wala na kayo, na ako ang ma--" Putol na sabi ni Jaimee.

*Paaaaaaak*
Sampal ni Jane kay Jaimee.

"Oo nakita ko. Eh ano ngayon? Masaya kana? Sayong-sayo na si Leo." Sabi ni Jane at lumakad na.

Hinawakan ni Leo ang kamay ni Jane para pigilan pero nabitawan parin ni Leo dahil sa paghila ni Jane ng kanyang kamay.

"Tama na Leo. Wala na tayo." Sabi ni Jane at tumakbo habang umiiyak.

Habang tumatakbo si Jane ay may paparating na sasakyan at nabundol sya. Maraming dugo ang umagos sa kanyang ulo at katawan. Tumakbo si Leo papunta kay Jane at dinala sa hospital. Tinawagan ni Leo ang mga magulang ni Jane at agad namang nakarating ang mga magulang niya. Pagkatapos operahan ay tinawag na ang mga magulang ni Jane at sinabi ang nangyari. Umiyak sila nang malaman nilang na comatose ito. Pagkaraan ng ilang buwan ay nagising si Jane na walang nakikilala at walang matandaan. Sinabi ng doktor na naamnesia ito. Ang kanyang mga magulang lamang ang nakaalam na gising na siya at na amnesia kaya nagpasya kaagad silang pumunta sa States at doon na tumira.

Pagkalipas ng ilang taon....

Jane's POV

"Jane bilisan mo na diyan at baka malate ka pa sa flight mo." sabi ni mama.

"Ok ma!  Two minutes." Sabi ko sa kanya balik.

"Haay! Ano bayan anak? Di ka ba excited dahil pupunta ka na sa Pinas?" Tanong ni mama.

"I'm so excited ma, I can't wait to see the Philippines." Sagot ko naman.

"Sige na! Naghihintay na ang driver." Sabi niya.

"Okay ma!" Sabi ko.

"Anak, sigurado ka ba na ayaw mong ihatid kita sa Airport?" Tanong n mama at yumakap sa akin.

"Ooyy! Concern si mama. Don't worry ma. Okay lang. Pagod ka naman sa work eh." Sagot ko at yumakap din ako sa kanya .

"Ok anak. Mag-ingat ka doon. Nakaready na ang condo mo. Itext mo ako at tawagan anak. Love you." sabi ni mama.

"Thank you ma. Promise mag-iingat ako. Love you too ma. Bye! Mwaaaah!" Sabi ko.

Pumunta na ako sa sasakyan namin at pumunta sa Airport. I will miss my mom.

Pagdating ko sa Airport, kinuha ko na kaagad ang maleta ko at ngpunta sa airplane.

Haaay! Sa wakas! Pupunta na ako sa Pinas.

Mga ilang minuto ay nakatulog ako.

-_-zzzZZ

After how many hours.

"Ladies and gentlemen, welcome to Manila Ninoy Aquino International Airport. Local time is 8:56 in the morning and the temperature is 30°C."

Ayyy! Potakte! Nagising ako dun ah! Hahaha!

Sa WAAAAAKAAAASS! Nandito na ako. Nagpapasalamat ako dahil mayaman kami. Ano konek? 'di joke lang. Syempre pagdating ko dito may sumundo sa akin at dinala sa "SIDARIO CONDOMINIUM" dahil dun ako titira habang nandito ako kahit may bahay kmi dito sa Manila. Hehehe. Ang OA ko.

Ay! Magpapa kilala muna ako. Ako nga pala si Mary Jane Shinee Sidario.  Ako ay HAPPY GO LUCKY lang.
Mayaman ang mga magulang ko. Kaya mayaman rin ako. Hahaha. Joke!
Kahit mayaman kamj, hindi ako spoiled. Slight lang.

Nang makarating ako sa sarili kong condo ay agad akong natulog.
At nang magising ako ay tiningnan ko kung anong oras. 3pm palang. Kaya napagdesisyunan kong bumili ng mga requirements sa school para bukas. Hindi ko naman kasi kelangan mgpa enroll kasi sa amin naman yung school.

Sinuot ko lng naman yung sneakers kong blue na may heels, stripes na black and white na skirt at naka-blue na blouse tsaka pumunta na sa mall.

Nang makarating na ako sa mall ay naglibot-libot lang muna ako at pumunta sa national bookstore tsaka bumili ng mga gamit. Napagdesisyunan ko rin na sa mall na rin akong maghapunan at umuwi.