Bölüm 9: "Esaret"

4.6K 219 194
                                    

Bakışlarının keskin harelerine takılan bu anda neydi böyle? Beni yudum yudum ağzının içine alıp, büyük bir hararetle yudumlayan bu çelişki de ayrı bir ironiydi bu dakikalarda.

O bir katildi. Azılı bir katildi hemde.  

Bir insanın ruhunu bedeninden söküp toprakla buluşturacak kadar vicdan sahibi, bir insanın ruhunu bedeninden söküp yaşamaya sürgün edecek kadar da vicdanızdı.

O katran karası bir dumandı. Yırtıcı bir hayvan gibi avını midesine indirmeden önce canıyla alay ederek oynayacak kadar oyunbaz bir katildi. O avcıydı, ben ise onun pençesine düşmüş avdan başka bir şey değildim bu oyunda.

'Sana tecavüz eden bendim' dediği anda kulak zarım patladı kafamın içinde. Ona müteakip beynim kendini imha etmeye başlamıştı çok geçmeden.

Arsız bir karga düştü alay dolu sesiyle ses tellerimin üzerine. Gözlerim bütün ışıklardan kendini soyutlayıp karanlık bir uçurumdan salmıştı cehennemin duvarlarına. Gözlerimde sayısız intihar saldırıları peydah olurken, her bir duygum arkasında bıraktığı güzel duygulara intihar mektupları yollamakla meşguldü.

Dudaklarım depremin yardığı toprak misali aralanırken güçsüz, savunmasız, aciz, hastalıklı ve biraz önce kelimelerin vahşetini gördüğü bir dehşetle "ne" çıkabilmişti ağzımdan. Gözleri yüzümdeki her bir santimi katlederken ruhsuz bir şekilde konuştu.

"Duydun. Sana tecavüz eden bendim."

Bir an için, asırlara konu olacak kadar kısacık bir an için nefesimi uzak tuttum ciğerlerimden. Kalbim göğsümün altında büyük bir hızla devinirken, işte o kısacık bir anda bütün yavaşlığını altın tepside sundu zamana.

O BİR KATİL..

Bu gerçek beynimin duvarlarından, derimin altından, saç diplerimden ve her bir hücremin içinden zift siyahı bir dumanla sızarak beni kuşatma altına almıştı.

Beynim uzuvlarıma hareket emri verdiğinde onun yanından bir hışımla kalktım ve yatağın hemen ucundaki duvara sığındım. Gözleri her bir zerremde dolaşmayı bırakmıştı ve anlam veremediğim bir şekilde, bambaşka bir yoğunlukla bakıyordu gözlerime. "Neden?" diye sordum fısıltı gibi çıkan sesimle. "Neden Allah'ın belası neden?"

Cevap vermedi ve bana boş boş bakmaya devam etti. Bu sessizlik var ya en tehlikeli ve en ölümcül silahtan daha tehlikeli ve daha ölümcüldü. Bedenimi güçlü bir titreme sararken, ses tonumda o titremeden nasibini almıştı.

23.58Where stories live. Discover now