23.58

Bölüm 6: "Bir Şeyler"

Kanatlarımı kopardı bir melek. Kıskandı hayallerin sim gibi süslediği hayallerimden oluşan kanatlarımı.

Dilimden katran karası bir zehir döküldü ansızın. Ve yine ansızın anılar sızdı her bir damar zerremden, kanatlarımın koparıldığı yere.

Hayallerimiz sobelendi en güvenli olarak saklandığımız yerde, hepimiz yağ satarım bal satarım da ki ölen ustamızın mezarının başına gittik. Vezirgan başı kapıları açmadı ve hu hu komşu komşu oğlun geldi mi tekerlemesinde ki komşunun oğlu hiç gelmedi bu diyarlara.

İyilerin iyilikleri katil olurken, kötülerin kötülükleri iyiliklere aşık oldu mecnun misali.

Şimdi bir ağlarsam elinde kalır hıçkırıklarım. Şimdi bir ağlarsam burada bütün kainat seyrime gelir bir an olsun düşünmeden.

Yaralıydı ruhum. Sahipsizdi ve zincirler bağlanmıştı ayak bileğine sırf birisine ait olsun diye.

Ruhum can çekişmeden evvel kendini uyuttu. Uyuttu, büyüttü.. Hani şu ninnilerde olduğu gibi uyutup büyüttü.

Beni bir tanısanız en evvel siz ağlarsınız halime. Beni şimdi bir görseniz sizde kendinizi prangalarsınız ayak bileğinizden, ruhumun asılı kaldığı idam ipine.

Şimdi bir görsem gökyüzünü ruhumu bir ceket misali atarım omuzuma ve yine ruhumu salarım gökyüzüne uçurtma misali.

"Dediğim her şeyi yapacaksın öyle mi?"

Gözlerimi sıkı sıkıya yumup, dudaklarımı birbirine bastırarak onayladım onu. İçim resmen ruhumdan kusarak çıkmıştı. Etrafa parça parça dağılırken kalbimin parçaları hallaçlar savurdu onları dört bir yana pamukları saçar gibi.

İnsanın hiç sesi küser miydi? Benim ki küsmüştü işte. Ses tellerimin üstüne tek gözü kör bir karga konmuştu. Yine ona müteakip bir akbaba da uçarak geliyordu gökyüzünden.

"Evrem söyle! Sesin ilahi bir melodi gibi karanlığımda şifa dağıtıyorken susma!"

"Karanlığında şifa dağıtıyorken susma!" benim hayatım bu adamın karanlığına şifa oluyordu öyle mi?

Peki neden benim karanlığımın, katran karası dumanımın bana şifa vermesine engel oluyordu bu adam?

Aşk bu dünyada ki en bencillik dolu hisler yumağıydı. Herkes sevmek, ve daha da nankörce olanı deli gibi sevilmek istiyordu. Her şey uğruna verilsin ve hep kendisine birileri feda veya kurban olsun istiyordu.

Aşk biraz da bir şeyler olsun isterken bir şeyler olmaması için diretmeyi çağrıştırıyordu.

"Ne istersen yapacağım. Yemin ediyorum yapacağım.."

Sesim tükenmiş gibi çıkmıştı. Her bir ses huzmemde ses tellerimin oynayışından rahatsız olan karganın bağırmasıyla süslenmişti cümlem.