23.58

Giriş

Öncelikle merhaba.

Bu kitabı yarışma için yazmış olsam da ilk üç bölümden sonra yarım bırakmaya gönlüm el vermedi ve devamını sizler sayesinde yazmaya karar vererek bugün bu bölümleri oluşturdum.

Bugüne kadar bir çok şey yaşadım. Bir çok acıyla karşı karşıya kaldım ve bütün bunlara rağmen güçlü olmaya zorlandım. Herkes tarafından güçlü göründüm ve dahası buna beni inandırmalarına izin verdim. Lakin inancım biterken kimse inancımın kendini en sağlam inançsızlığa bıraktığını görmedi.

İnancım biterken kelimelere tutundum. Her bir satırda nasıl çöktüğümü, ayağa kalkmak için kendimi nasıl zorladığımı görebilir, duyabilir ve kendinizde de o satırlardan bir parça bulabilirsiniz.

Kelimelerin güçlükle düştüğü sayfaların rahmine, kan dolu satır aralarından doğan ve kulakları tırmalayan o bebek çığlığı sayılabilecek feryada tutunabilirsiniz. Kimse bu satırların kendini yansıttığını inkar etmesin tek temennim bu.

Bir gün elbet bir gün kalan gücümün bittiğini kabul edip çeker gidersem ve burayı sahipsiz bir başına yarım bırakırsam bana kızmayın. Bilin ki satır aralarından sizden bir omuz bekliyor olacağım. Kah gülerek kah ağlayarak yazdığım bu kelimelerden sizler tarafından merhamet ve bir dolu sıcak ana kucağı ve dahi baba sıcaklığı derecesinde bir omuz bekliyor olacağım.

Bir şarkıda aklınıza düşüp, bir kelimede sizi güldürüp, bir kelimede sizi hüzne bulayabilirim. Siz bana aldırmayın. Sadece birazcık sevgi ve kendinizden verin bana. Beni kendinize katın.

Bir kadın bir adamı sevince sadece sevgiyle kalmadığını anladım. Ruhunu verdiğini, kendinden geçildiğini ve dahi kendinden vazgeçerek onu var etmek uğruna tükenebildiğini bu hikayenin aralarından göreceksiniz.

Kalbiniz kuşlara emanet güzel insanlar.. Hepinizi seviyorum..