Sıcak Kanatlar

XLV

İhtiyacımız olan bir şey ?

Benin ihtiyaç duyduğum tek şey onların arabaya binmesi ve geldikleri gibi gitmesiydi.

"Piç kurusu."

Bu Kurt'ün ağzından çıkan en hoş şeydi.

Bir imkansızı umarak Kayla'nın bakışlarımdan beni anlaması için dua ettim.
Ancak O,yanına gelen Alex'in kolunun altına girmekten başka bir şey yapmadı.

Endişeyle tekrar Rain'e döndüğümde bakışları hala üzerimdeydi.

Ona Alex'ten bahsetmiştim. Ama olayı tam olarak anlatamamıştım. Yakın zamanda ciddi bir konuşma yapacağımız kesindi.

"Sakin ol."dedi en sonunda bakışlarını benden Kurt'e çevirip.

Sonuçta Alex ellerinden iki kez kaçmıştı.

İç sesim 'Senin de katkıların oldu.'derken yanağımın içini ısırdım.

Devreye Camilla girdiğinde Rain, bu sefer ilgisini Kayla ve Alex'e yöneltti.

"İçeri gelin."

İçimden aynı duaları tekrar tekrar sıralayarak peşlerine takıldım.

Ne olursa olsun, yine dönüp bu ahşap eve geliyorduk.

Bir köşeye çekilmeye yeltendiğimde Rain beni elimden yakalayıp yanına çekti.

O,koltukta otoriter bir şekilde otururken baskı altında hissettim.

Her şey üst üste gelmek zorunda mıydı?

"Rain.."dedim zorla çıkan sesimle.
Şimdi öylece söyleyiversem, olur muydu?

"Kaybınız için üzgünüm."diye söze başladı Alex.

"İstemez."

Ace'ın başka bir tepki vermesi beklenilemezdi. Zira kendisi onun yüzünden ölümle burun buruna gelmişti.

Neil'ın o geceki hali usulca aklıma süzüldüğünde birkaç saniye gözlerimi yumdum. Ace, o gece olanları asla öğrenememişti.

Alex dudaklarını ıslattı. Yanındaki Kayla'nın sırtının dikleştiğini fark edebiliyordum.

"Size Abigail'e götürebilirim."dedi.

Çaprazımdaki Kurt'ün çenesi kasıldı.

Çatacak birini arıyordu. Ve aranan bir aday kendi ayaklarıyla gelmişti.

"Bunu kendi başımıza da halledebiliriz. Birimine ait olan alanı zaten biliyoruz."

"Ben ise birimindekileri biliyorum. Ve şuan takip ediliyorlar."

Tek kaşını kaldırdı.

"Yani hala hayatta olanlar."

Sesli bir şekilde yutkundum. Bu Kayla'nın bana dönmesine neden oldu.
Gözlerinden geçen anlık dalgalanma ile onun da ürperdiğini anladım. Daha sonra Alex'in bileğine dolanmış olan ince eli gözüme çarptı.

''Herkes intikam ister.''

Bir şeyler.. Alex'in sesindeki,söyleyiş tarzındaki ya da bilemiyorum,cümlesindeki bir şeyler benim içimde hiç bilmediğim duyguların kabarmasına neden olmuştu.

Kurt'ün Ace'a bakan hesaplayıcı bakışlarını izledim. Sanki sessiz bir şekilde anlaşmaya çalışıyor gibiydiler.

Yardımı kabul etmeli mi,etmemeli mi? Güvenmeli mi,güvenmemeli mi?
Kabul edilirse karşılığı ne olacak? Kabul edilmezse bu onlara kaç güne,neye mâl olacak?