LVI

6.4K 320 36
                                    

°Rag'n'Bone Man - Disfigured

(°)

En az adımladığı koridorun kahverengi duvarları kadar kasvetliydi içi.

Ciğerlerini sıkıştıran sinsi bir endişe de onu bir türlü rahat bırakmıyordu.

Soluğunu uzunca üfledi.

Aslında diğer zamanlarda hissedebildiği şeyler de bundan çok farklı değildi.

Yoruldum,diye geçirdi içinden Cern.

Beyni,bedeni,ruhu. Çökmüştü. Dışarıdan fark edilmiyor olmasını umdu.

Uzandığı kapının arkasından mırıltılar yükseliyordu.

Usulca kapıyı açarken bir dejavu dalgası yüzünü yaladı.

Bu his de neydi?

Tüm bakışlar ona döndüğünde şömine harla yansa da odanın buz gibi olduğunu düşündü.

Sebebi ise orada verilmiş ve verilecek olan kararlardı. Sorun maneviyatıydı.

Yine beklentiyle kendisine dönen bakışlar, ne zaman bu yükün altında ezileceğini düşündürüyordu.

"Evet,biz de tam onu konuşuyorduk."dedi Ben,sıkıntıyla.

Ne? Cern ne demişti ki?

Ben koyu yeşil parkelere baktı. Ardından onaylamayan bakışlarını yine Cern'e çevirip başını salladı.

Ne olduğunu hala anlayamazken sesler boğuklaşıp geri geldi.

"Bak burada kim var?"dedi Ben elini arkaya doğru açıp.

O sırada odadaki beş kişiden ,şömineye dönmüş kollarını kendine dolamış biri,sarı saçları omzundan kayarken yavaşça yüzünü döndü.

Cern,gördüğü gergin yüzün şokuyla sarsıldı.

O..Nasıl?

Yaşıyor muydu?!

Birkaç saniye hareketsiz kaldı,elleri iki yanında titredi.
Gözleri hızla dolarken boğazına takılan nefesle ne yapacağını bilemez oldu.

Yürüdüğünü fark etmemişti bile. Tereddüt eden adımları durdu. Ama kendini tutmak istemiyordu.

Kıza sarılmak için koşarken onun bir şey anlatmak isteyen bakışlarının hala kendi geldiği yerde olduğunu fark etti.

Tekrar durdu.

Kendisini görmezden mi geliyordu?

Sevinci kursağında kalarak korkak gözlerle Ben'e döndü.

İyice afalladı.

Çünkü Ben de aynı yere bakıyordu.
Başında durduğu tekli koltukta sinirle oturan adam da oraya bakıyordu.

Cern,onu görmemişti bile.

Adı aklına gelmedi ama gerilerde bir yerde sanki yüzünü hatırlaması gerektiğini bağıran bir ses vardı.

"Ben."diye seslendi,bunalmış hissederek. Bir açıklama istiyordu.

"Hayır!"

Sarılmak için can attığı kişinin sesini duyunca çenesi titreyerek döndü.

Sıcak KanatlarWhere stories live. Discover now