Sıcak Kanatlar

XXIV.BÖLÜM*

"Onlardan uzak durması gerekiyor." diye tekrarladı annem, yemek masasına oturduğumuzdan beri bilmem kaçıncı kez.

Bende oluşturabileceği travmalardan, başıma gelebilecek bin musibetten falan bahsediyordu.

"Tehlikeli,evet."

Annem "Okulunu değiştirmeli miyiz?"diye sorarken epey endişeli görünüyordu.

"Bilmiyorum."diye cevapladı,babam. "İyice bir düşünelim."

"Son sene okul değişikliği notlarını düşürebilir gerçi..."diye mırıldandı ağzının içinde annem. "Üniversiteyi başka bir şehirde düşünebiliriz."

"Bildiğin bir avatar okulu var mı?"diye geveledim ben de.

Babam boğazını temizleyip annemin olası cevabını savurdu.

"Belki bir süre Simon'un yanına yollasak iyi olur."

"Sanki umrundaymış gibi."diye mırıldandım.

"Ne dedin?"

Anneme şöyle bir bakıp tekrar tabağımdakileri eşelemeye döndüm. Arada attığım kaçamak bakışlar dışında kafamı tatsız yemeğimden kaldırmıyordum.

"Umrunda olsaydı öylece çekip gitmezdi."

Göz göze geldiler.

"Eminim bir sebebi vardır. Yoksa Simon öyle bir şey yapmaz."dedi babam.

"Eminim."dedim imali bir şekilde.

Sesimdeki hayalkırıklığını küçük bir çocuk bile duyabilirdi.

"Neyse."diye geçiştirdi annem suyundan bir yudum alırken."Yanına gittiğinde konuşur, halledersiniz."

"Gideceğimi kim söyledi?"

"Elbette gideceksin. Sana bizim açıklayamayacağımız ve öğretemeyeceğimiz şeyler var. Hem..."

"Hem?"

"Kim olduğunu bilmediğimiz insanların etrafında dolaşmasını istemiyorum. Büyük babanın yanında kalman şimdilik en mantıklı seçenek."

"Gitmek istemiyorum."

"Gideceksin."

Dişlerimi sıktım. Sakinliğimi korumaya çalışıyordum.

"Hayatım? Gitmek istemiyorum dedi."

Annem gözlerini kırpıştırarak babama döndü. Sanki 'bana nasıl ihanet edersin!' der gibi bakıyordu.

"Ne yani? Bu senin için bir problem değil mi?"

Gecikmeli de olsa ondan beklediği desteği göstereceğinden emindi.

Heyecanla babamın cevabını bekledim.

"En azından mezun olmasını bekleyebiliriz..."diye mırıldandı.

Sesindeki güvensizlik, bunu öylesine ortaya attığını belli ediyordu.

"Evet."dedim."Daha okulum bitmedi. Son senemi kötü etkileyeceğini kendin söyledin."

Annem tatsızca güldü ve başını arkaya atıp bize şöyle bir baktı.

"Simon'un yanına gitmesini ben de isterim. Sadece..."

"Sadecesi yok,William. Kızımın onlara dönüşmesine göz yumacak değilim. Ya derhal Simon'un yanına gidecek ya da bizim kurallarımıza uyacak. Bir daha gecenin bilmem kaçında kızımı bir yerlerden toplamak istemiyorum. Size bir çözümle gelmeye çalışıyorum ama bana Lily'e kötülük yapan benmişim muamelesi yapıyorsunuz."