Dendrophile || Chanbaek

kural altı: kolyeyi takma.

Hatalarım varsa affola. İyi okumalar~

———————

Gözlerim korkunç bir karın ağrısı ile gecenin bir körüne açılırken terden sırılsıklam olmuş saçım gözlerimi rahatsız etmek istercesine uzamış, şimdi de gözlerime batıyordu.

Sıcak olduğu halde üşüyen bedenimi ısıtmak için bacaklarımı göğsüme doğru çektiğimde bana engel olan karın ağrımla dudaklarımda birkaç küfür yuvarladım.

"Baekhyun, uyandın mı?" Yena'nın sesini duymamla beraber gözlerimi rahatsız eden saçlarımı çeken elini gördüğümde başımı ona çevirdim. "Yena?"

Yatağımda ne ara hastalandığımı dahi bilmeden uzanıyordum ve Yena karanlık oda için odanın köşesindeki komidinin üzerine sarı ışık yayan bir gaz lambası koymuştu.

"Koruyucu'dan senin için Bilge'yi çağırmasını istedim, eminim birazdan burada olur." Yena söyleyip eliyle alnıma dokundu. "Ateşin de var, üşüyor musun?"

Başımı salladım ve ağzımda berbat bir tat ile doğrulmaya çalıştım fakat karın ağrım yüzünden hareket edemiyor gibiydim.

Ne ara buraya gelmiştim hatırlamıyordum. En son neler olduğunu bile hatırlamıyordum ki.

Ben ağrıyan karnıma oflayıp başımı yastığa gömdüm ve kaşlarımı çatarak hatırlamaya çalıştım.

En son Chanyeol'ün katına çıkmıştım, biraz azar yemiştim ve Strigoi beni çalışma odasına kapatmıştı. Sonra da yanıma Chanyeol gelmişti.

Şimdi hatırlıyordum da, Tanrı aşkına bildiğiniz Chanyeol ile öpüşmüştüm!

Sanırım evrendeki bütün Chanyeoller ile öpüşmek benim rutin bir işim olmuştu.

İşin şakasını geçersek, beni neden öptüğünü de hatırlıyordum. Bahsettiği bir dikiş izi vardı ve sanırım özü de oradaydı fakat Chanyeol canının acımasından korktuğu için beni öpmüştü ve özünü almıştım. Ardından da kucağında uyumuştum.

O anı hatırlamak bacaklarımın titremesine sebep olurken yutkundum ve ağrıyan mideme öpüştüğümüzü hatırlamanın verdiği sızıyla daha çok bastırdım.

Büyük ihtimalle beni buraya o getirmişti ve büyük ihtimalle benim şimdi karnımı böyle ağrıtan şey de onun özüydü.

Bu öz denilen şeyler nasıl oluyor hiç bilmiyordum fakat dudaklarından hatırlayabildiğim kadarıyla sıvı bir şey değildi. Daha çok rüzgar gibiydi, tam olarak tanımlayamıyordum. Fakat o şey her neyse şimdi karnımı bir kaynar kazana çevirmişti ve ateşim de vardı, titriyordum.

Kendimi Chanyeol'den hamile kalmışım da karnımda çocuğu varmış gibi hissetmeme çok az kalmıştı fakat bunun hakkında düşünmeyi hiç ama hiç istemiyordum. Saçmalıyordum, biri bana tokat atmalıydı çünkü bir erkek iken o gıcık heriften hamile kaldığımı düşünmem çok saçmaydı.

Beynimden hızla bu düşünceleri çıkarırken karnıma vuran ağrı ile sızlandım. Burada insanları iyileştirecek ilaçlar bulunuyor mu bilmiyordum fakat bulunmuyorsa gerçekten bu acı ile ölebilirdim.

"Çok mu ağrıyor?" Ağzımdan arada sırada kaçan acılı mırıldanmalar Yena'yı endişelendirmiş olacaktı ki, endişeli sesiyle sordu. Ona baktım ve ağlamaklı sesimle söyledim. "Bana özlerin yan etkisinin olmadığını söyleyip duruyordunuz."

Yena oturduğu sandalyede arkasına yaslandı. "Daha önce özleri bir insanda denedik mi bilmiyorum. Aslında yan etkileri olup olmadığı hakkında bir fikrim yoktu."