Kidnapped

20. Jessica

20. Jessica

Ik heb mijn armen om mijn knieën geslagen. Langzaam wieg ik mezelf heen en weer. Ze zijn nog steeds naar hem op zoek. Al een paar uur ondertussen. Niemand zegt het hard op maar ik weet dat de kans kleiner wordt met de minuut. Jamie heeft hem ontvoerd om hem te vermoorden. Wie weet ligt Ethan al onder de grond. Een rilling gaat door me heen bij die gedachte.

Het is een heuse bedrijvigheid in huis. Overal zijn er groepjes met mekaar aan het praten. Ze hopen dat Jamie nog losgeld of iets dergelijks gaat vragen. Of dat hij gaat bellen. Daarmee kunnen ze misschien te weten komen waar hij zit. Daar zitten ze al de hele tijd op te wachten. Ben ik de enige die er zeker van is dat dat niet gaat gebeuren?

" Meneer! " Iemand komt ons huis in gespurt. " we hebben hem. Een drone heeft zijn auto gevonden. Aan de rand van de stad. In een verlaten fabriek "Zodra de woorden uit zijn mond gekomen zijn springen er een paar mannen recht en lopen ze achter hem aan. Net zoals zij sta ik ook meteen recht. Ik moet Ethan helpen!

" Jess. Blijf hier. Je kan daar niets gaan doen " Mijn vader houdt me tegen maar ik duw hem van me af. " Ik wil erbij zijn als ze hem vinden " zeg ik. Het maakt me niet uit wat mijn ouders zeggen, ik ga naar hem toe. Ik wil zien in welke toestand hij is en ik wil hem steunen. Maar vooral wil ik er zijn als hij het misschien niet gaat halen. Ik wil nog zoveel tegen hem zeggen en ik wil dan deze laatste kans grijpen.

Mijn vader zucht even, maar ik geen hem geen mogelijkheid meer om te reageren want ik loop al achter de mannen aan. " Jess, blijf nu twee minuten staan! " Hij komt achter me aan en houdt me weer tegen. " Pap, alsjeblieft. Laat me gewoon meegaan. " Ik smeek het hem bijna. Hij is een paar seconden stil, voor hij toch toegeeft.

Hij is diegene die met me naar de fabriek gaat. Er klinken verschillende geweerschoten en bij elk van hen duik ik in mekaar. Schiet Jamie op Ethan? Of is de politie Jamie aan het doodschieten? Laat het alsjeblieft dat laatste zijn.

We moeten nog een paar minuten wachten. Een politieagent komt naar ons toe. " Jamie is uitgeschakeld. We weten alleen niet of het een goed idee is dat jullie nu naar binnen gaan " Een paar politieauto's worden aan de kant gezet, zodat een ziekenwagen door kan. " Nee, ik wil naar binnen " De agent houdt me, net zoals mijn vader, tegen. " Schat, als ze zeggen dat het geen goed idee is dan is het geen goed idee "

" Alsjeblieft. Ik wil hem zien. Alsjeblieft " De tranen stromen ondertussen al over mijn wangen. Mijn vaders greep op mijn arm verlost wat. Hij kijkt naar de agent. " Oke, maar je blijft bij mij en zodra je hem gezien hebt gaan we terug weg " Ik knik snel. Daarna krijg ik eindelijk wat ik al de hele tijd vraag: ze brengen me bij Ethan.

A/N: Vote/Comment/Follow