YANLIŞ NUMARA |JJK| • |SNE|

BÖLÜM 11

Dudaklarımız ayrıldıktan sonra kim olduğuna baktım ve evet bu kişi Jungkook'tu neden beni öpmüştü hemde ikinci defa.

"Bu öpücüğün bir anlamı yok sadece buna ihtiyacım vardı yanlış anlama. Seninle ben asla öyle birşey olmaz."

İşte moralimin sıfıra indiği andı. Bunu zaten biliyordum ama ondan duymak çok canımı yakmıştı.

Bütün herşey bitmişti. Hepimiz çok yorulmuş,etrafa dağılmış dinleniyorduk. Ta ki ailelerimiz son kez yanımıza gelip vedalaşma Faslı olacağı zamana kadar.

Kardeşim, abim,babam ve annem yanıma geldiler. Tek tek sarıldık. Birazda muhabbet edelim dedik.

"Kızım dikkat et kendine sağlıklı beslen. Her gün mutlaka ara özletme kendini gel. Birşeye ihtiyacın olursa ara biz hep yanındayız. Tamam mı güzelim?"

Annemin dedikleriyle gözlerim dolmuştu.

"Annen haklı kızım. Birşey ihtiyacın olursa mutlaka ara."

"Sana sataşan olursa falan da bana söyle hemen gelip ağzını burnunu dağıtırım."

"Sevdiğin biri olunca da bana gel unni. Ben hep sana yardımcı olur,dert ortağın da olurum."

Hepsine gözleri dolu bir şekilde tebessüm Edip tekrar bir aile sarılması yaptık. Ve işte o an geldi. Ayrılma vakti. Bizi alıp temizlenmeye yolladılar. Daha sonra da yola çıkacaktık.

İşimiz bitti. Herkes uçaktaki yerlerini aldı ve yolculuğumuz başladı.

Uçağa bindiğimiz gibi kafamı koltuğa yaslayıp gökyüzünü izleyerek uykuya daldım yanımda Namjoo oturuyordu.

Uyandığımda ise yanımda çok başka biri vardı.

"Unni senin burada ne işin var?"

Evet tabikide Jungkook sandınız ama yanımdaki Eunji unniydi.

"Seninle konuşmam gerek."

Tabiki de ne hakkında konuşacağını anladım ama şuan bu konu hakkında konuşmak istemiyorum.

"Unni daha sonra konuşsak şuan hiç konuşacak halim yok."

"Olmaz Naeun itiraz etme. Hem daha vaktimiz olmayabilir."

"Unni vaktimiz olur. Lütfen bu konuyla şuan başımın ağrımasını istemiyorum."

Nefesini sesli bir şekilde dışarı verdiğinde pes ettiğini anladım.

"Peki ama mutlaka konuşacağız kaçmak yok ona göre."

"Tamam unni teşekkür ederim."

Eunji unninin koluna girdim ve başımı da omuzuna koyup tekrar uykuya daldım. Eunji unni de başımı eliyle karıştırdı ve güldü ardından da o da başını benim başımın üstüne koyup o da uyudu.

Amerika'ya geldiğimizde herkes eşyalarını alıp tek tek indi. Ben Hayoung ile arkadan heryeri inceleye inceleye ilerliyordum,diğerleri de hızlı hızlı biran önce eve gitmek için yürüyordular. Bomi unni arkasına dönüp bize seslendi.

"Kızlar hadi hızlı olun. Yoksa kaybolacaksınız. Birde sizinle uğraşmayalım."

"Tamam unni geliyoruz."

Hayoung ile birbirimize bakıp güldükten sonra diğerlerinin yanına ilk kim ulaşacak diye yarış yaptık. Yanlarına ulaştığımızda herkes bize 'mal mısınız?' bakışı atıyordular. Bomi unniyi dürttüm.

"Unni ilk hangimiz geldi?"

"İlk sen geldin de amaç ne bunu yapmanızdaki? Çocuk gibisiniz."

"Unni zaten çocuğuz bırakta eğlenelim."