YANLIŞ NUMARA |JJK| • |SNE|

BÖLÜM 24

"Naeun benimle birazcık gelir misin? Seninle konuşmam lazım." Dedi. Bende kısaca kafa sallayıp Chorong unniye döndüm. "Unni ben hemen gelirim sen eşyaları ver uçağa yerleştirsinler, koltuklarımızı da bulup otur olur mu?" Dedim. Kafasını sallayıp elini omuzumun üstüne koyup tebessüm etti. "Olur canım. Git sen. Ama geç kalma." Dedi. Bende gülümseyip ilerleyen Jungkook'un peşinden gittim.

Bir süre sessizce ilerledik. Artık dayanamadım biran önce konuşmalıydı yoksa uçak birazdan kalkacaktı. "Jungkook artık konuşsan diyorum. Uçak kalkacak ta birazdan." Bana doğru dönüp derin bir nefes aldı. "Şey.... Nasıl başlamam gerektiğini bilmiyorum. Sadece yaptıklarım için özür dilerim. Kötü bir şekile gitmeni istemedim. Hep arkadaş kalalım geçmiş geçmişte kalsın lütfen. Olmaz mı?" Dediğinde bende derin bir nefes aldım. "Evet geçmiş geçmişte kalmalı bence de. Peki hep arkadaş olalım ve özürünü kabul ettim. Görüşürüz Jungkookie." Dedim ve dönüp ilerleyecekken kolumdan tutup kendine döndürdü ve sarıldı. "Son kez sadece sarılmak istiyorum. Biraz böyle duralım lütfen. Sonra gitmene izin vereceğim." Dedi bende kıramayıp onayladım. Onun elleri belimde bana sarılırken, bende ona karşılık olarak parmak ucumda yükselip Jungkook'un boynuna sarıldım.

Bir süre sonra ayrıldık. Hiç ayrılmak istemedim o doyamadığım bedenden ama mecburdum. "Görüşürüz Jungkookie." Diyip tebessüm ederek el salladım,bir yandan da geri geri gidiyordum. "Görüşürüz Naeunie." Dedi ve o da tebessüm ederek el sallayıp benim tersi yönümde geri geri gitti. Sonradan ben önümü dönüp hızlı adımlar ile ilerlemeye başladım. Bir yandan da göz yaşlarım istemsizce akıp yanaklarımı ıslatıyordu. Koştum ve çocukların yanına gelince. El sallayıp uçağa bindim. Hâlâ ağlıyordum. Chorong unni ne olduğunu sormadı. Çünkü az çok tahmin ediyordu ama inince sormayacağı anlamına gelmiyordu bu.

UÇAK İNİNCE

Uçağımız Kore'ye iniş yaptı. Bizde valizlerimizi alıp buradayken hep beraber kaldığınız eve geldik. Eşyalarımızı yerleştirdik. Alışveriş yapıp dolabı doldurduk. Temizlik malzemeleri aldık. Bir yandan yemek yapıp bir yandan da evi temizledik. Hemde baştan aşağıya sonuçta iki sene burada yaşayacağız ve ev biz taşınırken baya batmıştı, büyük temizlik şarttı.

Chorong unni ile herşeyi gece saat iki de ancak bitirebilmiştik. Ev pırıl pırıl olmuştu. İkimizin de karnı aynı anda guruldayınca birbirimize bakıp gülümsedik. Ve yemeğe oturduk. Yemeğimizi yedikten sonra mutfağı da toparlayıp hemen banyolarımızı yapıp yattık. Tabi ben tam uykuya bırakırken kendimi telefona mesaj sesi geldi.

***********
-Merbahalar!

2 sene sonra

İki sene önce döndüğümüz memleketimizi tekrar bugün terk edip Amerika'ya geri dönüyorduk.

Burada gerçekten çok güzel zamanlar geçirdik. Derslerimde çok başarılı oldum ve örnek öğrenci olarak hep gösterildim. Tabiki her zaman menejerimizin arkadaşı bizim buradayken menejerliğimizi üstlenip hep bizi çalıştırdı. Chorong unniyle güzelce herşeyin üstesinden geldik. Artık hayatımda da biri vardı. Bu olay nasıl mı oldu? Hemen anlatıyorum.

Kore'ye döndüğümüz gece uyuyacağım zaman hatırlarsanız biri bana mesaj atmıştı. O çocukla artık sevgiliyim ve evleneceğiz. Neden mi? Çünkü hamileyim.

Çok şaşırdınız biliyorum. Ama böyle oldu işte. Size nasıl tanıştığımızı anlatayım öyleyse.

***********
-Merhabalar!

-Merhaba siz kimsiniz?

***********
-Tanışmıyoruz. Sadece arkadaşlarla bir iddiaya girdik ve kaybettim. Benden sallamasyon bir numaraya mesaj atmamı ve onunla tanışmam gerektiğini söylediler. Bende yapıyorum. Tanışabilir miyiz?