YANLIŞ NUMARA |JJK| • |SNE|

BÖLÜM 18

Odaya çıktım ve kimse gelmesin diye kapıyı kilitledim. Bir müddet tek kalmak istiyorum. Kapının kolunun indirildiğini duydum ama açamayınca kapıyı tıklatmaya başladı.

"Naeun içerde misin tatlım?" Bu Eunji unniydi. Bense onun geldiğini düşünmüştüm. Ne kadar da malım. "Birazcık tek kalmak istiyorum unni." Dedim. "Peki canım ama birşey olursa bize seslen. Ve tek kalman bitince yanıma gel seninle konuşmam gereken birşey var." Dediğinde ne konuşacağını merak etmiştim. Ama birşey demedim. "Tamam unni. Merak etme." Dememle "Peki." Diyip gitti. İşte şimdi istediğim kadar ağlayabilirdim.

Yatağıma uzanıp herşeyi düşünerek ağlamaya başladım. Camı da açmıştım ki havasız kalmayayım ve oda kötü kokmasın. Hava soğuktu ama buna aldırış etmedim. Herşey gözlerimin önünden geçti bir film şeridi gibi. Ve ben ağlayarak uyumuşum. Uyandığımda heryerimin buz tuttuğunu fark ettim. Camı kapatıp saate baktım gece on bir olmuştu. Buğazım kuruduğu için birşeyler içmeye aşağıya indim. Ama kimse yoktu. Uyumuşturlar diye boşverdim. Mutfağa gireceğim sırada bir titreme sesi duydum. Salona geçip titreme sesinin nereden geldiğini anlamaya çalıştım.

Salona tamamen girdiğimde masanın üstünde telefon gördüm kimin olduğunu bilmiyordum. Işıklar da kapalıydı ve hiçbir şey göremiyordum sadece telefonun ışığı vardı. Telefonu elime aldığımda ana ekranda kendi resmimi gördüğümde bu kesin Jungkook'un telefonudur dedim ve arayan kişiye baktım. 'JoongSoon' bu kimdi ki? Tam açacakken birisi bileğimden tuttu ve kendine çekti.

Koltukta birisi yatıyormuş ve ben bunu anlamamıştım. Elimdeki telefonun ışığını beni kendine çeken kişinin yüzüne tutup kim olduğuna baktım.

EunHe olduğunu görünce hemen kalkmak için hareketlendim. Ama kalkmama izin vermedi. "Telefonumu alıp ne yapacaktın Naeun?" Dediğinde bileğimdeki elinden kurtulmaya çalışıyordum. Ama çok fazla güç uyguluyordu. "Jungkook'un telefonu sanmıştım. Hem senin telefonunun ana ekranında benim resmimin ne işi var söyler misin?" Dediğimde dudağının bir kenarını yukarı kaldırarak gülümsedi.

"Seni sevdiğimden olmasın?" Dediğinde şaşırarak durdum. Hemen elimi çekmeye çalıştım ama gene izin vermedi. "Benimle dalga geçme ve bırak şu elimi gitmek istiyorum." Dedim ama inadına daha çok sıkıyordu. Bir anda diğer taraftan hızla çekilmemle afalladım. Sonunda EunHe'den kurtulmuştum. Ama beni çeken kimdi bir türlü göremiyordum. Kafamı kaldırdım ama gene göremedim.

"Sen kime sulandığının farkında mısın?" Dedi sesinde kim olduğunu hemen anladım bu Suga oppaydı. "Evet sevdiğim kıza sulanıyorum." Diye söyleyerek ayağa kalktı EunHe.

"Onu sevdiğini mi söylüyorsun?" Dedi Suga oppa. "Evet onu sevdiğimi söylüyorum. Bir sorun mu var?" Dedi EunHe. Kafam ikisi arasında gidip geliyordu, hiçbirşey demiyordum. "Onun bir sahibi var farkında mısın?" Dediğinde Suga oppanın nereden bildiğini düşündüm. En son odun kafalı 'sandığınız gibi değil' demişti de.

"Ama aralarının kötü olduğunu biliyorum ve Jungkook benim için bir engel değil. İki dakikamı alır." Dediğinde bende şarteller attı. "Sen ne diyorsun ben. Ben Jungkook'la ayrılsam yada aramız kötü olsa bile seninle birlikte olmam gerizekalı. Sen kendini ne zannediyorsun? Köpek,hayvan, eşek kılıklı..." Saydırmaya devam edecektim ama Suga oppa ağzımı kapattı.

"Naeun beni de geçeceksin güzelim az bir sus. Git Jungkook bir büklüm oldu odada. Onu alıp odanıza götürün. Hadi güzelim." Dediğinde içimden kendime küfürler ettim ama gidip Jungkook'u kaldırmayacağım gebersin pislik.

Yok ya gebermesin ben onsuz nasıl yaşarım. Yok ona birşey olmasın. Ama hâlâ ona sinirliyim. Kafamı sallayıp Suga oppaların yattığı odaya girdim. Odada koltukta bir büklüm yatıyordu. İçimden gerçekten kendime sövdüm,kesin beli tutulmuştur onun. Ama çokta yüz veremem hemen alışır.