BÖLÜM 30

360 32 10
                                    

Chorong unniyi bir odaya yatırmışlardı. Jimin oppaya haber verildiği gibi koşa koşa gelmişti. Duş falan alamamış daha eve bile gidememişti. Şuan odada Bomi unni,Suga oppa,Jimin oppa ve ben vardık.

"Jimin oppa! Bak Chorong unni iyi hem yanında biz varız. Hadi eve git ve temizlen. Böyle durma. Lütfen hadi artık git." Dedim. Hızla kafasını olumsuz anlamda sağa sola salladı. Bense üfledim.

"Oppa böyle yapma. Lütfen. O iyi yanında da biz varız zaten. Git rahatla ve gel. Hadi." Dedim tekrar. Ama hâlâ gitmemekte kararlıydı.

"Hayır Naeun gitmeyeceğim. Onunla birlikte kalacağım. Lütfen zorlama beni." Dedi bende kafamı eğdim. O sırada Suga oppa sinirle yerinden kalkıp Jimin oppaya doğru yürüdü. T-shirt ünün yakalarından tutup ayağa kaldırdı ve sarsmaya başladı. Bomi unni ile bende hızla ayağa kalktık.

Bomi unni Suga oppanın kolunu tuttu. "Ne yapıyorsun? Yapma. Görmüyor musun? Çocuk perişan halde. Üstüne gitme. Bırak." Dedi ama Suga oppa dinlemedi. Yavaşça Bomi unniye ittirdi. "Sen sakın karışma. Otur şuraya." Dedi dişlerinin arasından konuşarak. Bomi unni de korkup geri çekildi.

Suga oppa Jimin oppaya bir kafa attı. Jimin oppa sert darbe ile geriye savruldu. Burnu kanamaya başladı. Hemen Jimin oppanın yanına çöktüm. "Oppa iyi misin?" Dedim hızla. "İyiyim Naeun. Merak etme." Dedi.

"Bu kadar erken pes etme. Hadi karşılık ver bana Jiminie." Dedi Suga oppa dalga geçer bir şekilde. Jimin oppa yavaş yavaş güçlükle ayağa kalktı. Kalkmadan Suga oppa Jimin oppaya yumruğu geçirdi. Yumruğun ve yorgunluğun etkisiyle Jimin oppa tekrar yere yığıldı.

O sırada Chorong unni uyandı. "Suga oppa yapma!" Diye ağlayarak bir çığlık attı. Suga oppa bir yumruk daha atacakken Chorong unninin sesi ile durdu. Bizde Chorong unniye baktık. Suga oppa da geri çekilip Chorong unniye baktı. "Sana yaptığı şeyden sonra hâlâ onu mu düşünüyorsun?" Dedi Suga oppa.

Chorong unni hıçkırarak ağlamaya başladı. "Yaptığı şey benim için çok kötü ama gene de onu seviyorum. Canının yanmasını istemiyorum. Lütfen yapma. Lütfen oppa." Chorong unninin dediği ile Suga oppa sinirle kapıyı çarpıp odadan çıktı. Bomi unni de peşinden koşarak çıktı.

Hemen Jimin oppanın yanına koştum. Onu yerden zorlukla kaldırıp üçlü koltuğa oturttum. Gözü ve yanağı morarmıştı. Burnu kanıyordu, ağzında da bir dolu kan vardı, birde dudağı patlamıştı. Chorong unni hâlâ ağlıyordu. Jimin oppayı bırakıp Chorong unninin yanına gittim.

"Unni ağlama tamam mı? Geçti bitti gitti. Ben şimdi hemşirelerden pansuman malzemesi isteyeceğim ve pansuman yapacağım Jimin oppaya. Sonra da eve götürüp banyo yaptıracağım. Yakışıklı olarak karşına gelecek." Dedim gülümseyerek. Chorong unni de gülümseyip kafa salladı.

Hemen odadan çıktım. Bir hemşire bulup pansuman malzemesi ve bir tane de küçük kap istedim. Eşyaları alıp odaya geri döndüm. Jimin oppa gözleri kapalı bir şekilde zar zor nefes almış bir şekilde koltukta oturuyordu. Chorong unni ise Jimin oppayı izliyordu.

Ben içeri girince Jimin oppa gözlerini açtı. Hemen pansuman yapmaya başladım. Önce ağzında ki kanı kaba tükürmesini istedim. Sonra su ile ağzını çalkalattım ve pansumana başladım.

Jungkook'un ağzından

Yavaş yavaş gözlerimi açtım. Başım da çok keskin bir ağrı vardı. Gözlerimi odanın içinde dolaştırdım. Hastanede olduğumu anladım ama burada neden bulunduğumu bilmiyorum. Yutkundum bugazım çok kurumuş yutkunurken canım çok acıyordu. Susadığımı hissettim.

Odada tek başımaydım birçok kez konuşmaya çalıştım ama sanki konuşmayı unutmuştum. Sesim çıkmıyordu bir türlü. Bir den odanın kapısı açıldı. İçeri üzgün kafası yere bakarak bir kız girdi. Ona odaklandım. Kafasını hiç kaldırmıyordu. Hemşire falan değildi.

Ben bu kızı tanımıyordum. Hemşire değilse niye odama girmişti ki. Yatağımın üstüne yattı kafasını hâlâ kaldırmıyordu. Birden elimi tutunca irkildim. Ama çekmedim. Neden bilmiyorum ama çekmedim.

"Jungkook!" Adımı nereden biliyordu? Bu kız kim? Soruları vardı aklımda. Sesinden de ağladığı anlaşılıyordu. Neden ağlıyordu? Beni nereden tanıyordu? Bir sürü şeyi merak ediyordum şuan. Dinlemeye devam ettim.

"Seni çok özledim Jungkookie. Ne zaman uyanacaksın? Ben sensiz nefes alamıyorum Jungkookie. Lütfen beni bırakma. Bana geri dön. Çok özür dilerim ben çok bencilce davrandım sadece kendimi düşündüm." Bu kelimeleri hatırlıyordum. Ama rüya gibiydi. Demek ki uyurken benimle konuşan ve hep yanımda olan kız buydu. Tüm dediklerini duymuştum.

Ama hiçbirşey hatırlamıyorum bu kız hakkında. Bu kız kim ki?

"Senin Naeun'ın seni çok özledi Jungkookie. Naeun'ına geri dön lütfen." Naeun mı? Naeun da kim?

Naeun....Naeun.....Naeun.

Bu ad tanıdık geliyordu. Ama kim olduğunu hatırlamıyorum. Ama adını duymak ve içimden tekrar etmek neden kabimin bu kadar hızlı atmasına neden oluyordu ki? Bu kız kimdi?

Bunları düşünüp dururken. Birden kafasını kaldırdı.

Gözleri kıpkırmızı ve gözyaşları ile doluydu. Çok yorgun görünüyordu. Bana bakınca kıpkırmızı dolu olan gözleri şaşkınlıktan kocaman oldu.

Birkaç dakika bana gözlerini kocaman açmış bir şekilde baktı. Sonra elleri ile gözlerini ovalayıp tekrar baktı. Tekrar.... Tekrar... Ve tekrar. Daha sonra durdu ve kendini çimdikledi. Sonra acı ile çığlık attı.

"Ben hayal falan görmüyorum dimi? Şuan sen uyanıksın. Uyandın? Gözlerin açık,bana bakıyor ve beni duyuyorsun..... Dimi?" Dedi. Bende kafa salladım.

Bir anda ayağa kalkıp çığlık atmaya ve zıplamaya başladı. Bu haline gülümsedim. Onun için bu kadar önemli biri miydim ki? Peki öyleyse ben niye bu kız hakkında hiçbirşey hatırlamıyordum?

"Jungkook'um benim Jungkookiem uyandı. Şuan uyanık dimi? Yaşasın aşkım uyandı." Diyip odanın kapısını açıp dışarıda bağırdı. "Çocuklar Jungkook uyandı hemşireye haber verin." Daha sonra içeri girdi ve yatağıma oturdu.

Benim kafama takılan şey o benim Jungkook'um ve aşkım mı demişti? Bunlar da ne demek oluyordu. Cidden bu kız kimdi? Neden hiçbirşey hatırlamıyorum?

Herkes içeri damladı heyecanla ben ise bana sırıtarak bakan kıza dönüp ciddiyetle bakmaya başladım.

Suga hyung bana seslendi. "Jungkookie iyi misin?"

Rap Monster hyung da. "Nasılsın koçum?"

Jin hyung da. "Sonunda be. İyi misin küçüğüm?"

J-Hope hyung da. "Jeon Jungkookie dünyaya hoşgeldin kardeşim."

Taehyung hyung da. "Yaa seni çok özledik."

Kızlar da tek tek nasıl olduğumu sordular. Ama onlara cevap vermedim sadece adının Naeun olduğunu bildiğim kıza dikkatlice bakıyordum o da bana. Bu odadaki herkesi tanıyıp hatırlarken. Bu kızı sadece tanımıyor ve hatırlamıyordum. Bu kızın kim olduğunu gerçekten çok merak ediyordum.

Naeun denilen kız dönüp çocuklara baktı ben ise hâlâ ona bakıyordum. Dönüp tekrar bana baktı. Yüzündeki gülümseme kaybolmuştu. Herkes sessiz bir şekilde ikimize bakıyordular. Bende dönüp çocuklara baktım onlar da bana. Sonra dönüp tekrar Naeun'a baktım.

"Merhaba ama...... Sen kimsin?"

YANLIŞ NUMARA |JJK| • |SNE|Where stories live. Discover now