YANLIŞ NUMARA |JJK| • |SNE|

BÖLÜM 15

Arkadaşlar öncelikle size bir soru sormak istiyorum.

Sizce Jimin ile Jungkook'un sırları nedir?

Uzun zamandır yazmıyorum,daha doğrusu yazamıyorum özür dilerim. İnşallah beni affedersiniz sizi seviyorum😘

SoonHe ve EunHe geldikleri gibi bizim kattaki boş odaya yerleştiler. Kardeşler biraz gariptiler. Geldiklerinden beri garip garip şeyler yapıyorlar. Mesela mı? Şöyle söyleyeyim EunHe'yi boş odada kendi kendine "Evet, herşey planımıza göre gidiyor." Gibi şeyler söylüyordu. Belki telefonda konuşuyordur yada belki kulaklıkla konuşuyordur diye baktım ama hiçbirşey yoktu. Hatta önünden geçerken bana sinirle baktı ve "Kuzenimi ezdin,ne yaptığını sanıyorsun sen!?" Diye bağırmaya başladı. Çok korkmuştum. Onun o bağırışlarına herkes koşa koşa oturma odasına gelmişti.

İki kardeşte birbirinden deliydi. Neler oluyor? Bunlar kim? Neyin peşindeler? Ne için buradalar? Bize ne yapacaklar? Hiçbir fikirim yok. Ama şundan eminim o da bizi zor şeylerin beklediği.

Sabah ilk ben uyanmıştım ve kimse uyanmadan hemen işlerimi halledeyim diyip ilk banyoya girdim. Banyodan çıkıp dişlerimi fırçaladım.

Bugün okula başlıyoruz ve bende bir gram bile heyecan,sevinç, korku veya gerginlik. Hiçbir duygu yok bende.

Saçlarıma havluyu sarıp aşağıya indim. Bomi unni de uyanmıştı. "Günaydın unni." Dedim. Mutfakta birşeyler hazırlıyordu. Bana doğru dönüp gülümsedi. "Günaydın canım. Herseyini yapmışsın bakıyorum da. Az çakal değilsin sen hâ gız." Diyerek yanıma gelip beni gıdıklamaya başladı. Birlikte gülerken ben konuşmaya çalıştım. "Neden....hahahahha.....ki ya hahah.... Unni hahah?" Diyebildim. Durdu ve yaptığı işe döndü.

"Ee malum ev kalabalık ve herkesin bugün banyo yapıp okula gideceğini biliyorsun ve sıra kavgasına girmeyesin diye hemen işlerini hallettin." Ben ağzım açık onu dinliyordum. Ya gerçekten manyaklaştı bu unnim buraya geleli yada hafıza problemi var. Neden mi? Ee çünkü her odada iki kişi kalıyor ve her odada banyo var.

"Unni sen iyi misin? Ateşin var mı?" Diyip elimle alnındaki ateşi kontrol ettim ama yoktu. "Gayet iyiyim. Neden ki?" Diye sordu. Bende ellerimi göğsümde birleştirdim ve tezgaha yaslandım. "Çünkü bu evde her odada iki kişi kalıyor ve her odada bir tane banyo var unni. Yani sıra kavgası falan olmaz. Ama şurası doğru sıra kavgası değil ama evde koşuşturmaca olacak ve ben bundan kaçtım." Diyip güldüm. O da yeni hatırlamış gibi şaşırdı. "Aaa evet doğru ya unutmuşum." Diyip o da güldü. "Bebeğim sen yemekleri hazırla bende işlerimi halledip hemen geleyim olur mu? Koşuşturmacaya bende girmek istemiyorum çünkü." Gülmeye başladık. "Tabiki de yaparım unni. Sen git işlerini hallet." Yanağıma öpücük kondurdu. "Teşekkür ederim." Diyip gitti. Bende yemekleri yapmaya başladım.

Ben yemekleri yaparken arkamdan adım sesleri duydum,o tarafa döndüğümde kimse yoktu. Boşverip işime devam ettim. Ama sonra gene sesler duydum ama bu sesler koşturma sesleriydi. Gene dönüp baktım kimse yoktu. İyice korkmaya başlamıştım. Ben böyle paranormal olaylara gelemem. Gene boşvermeye çalışarak işime odaklandım. Bu sefer de çok büyük bir patlama sesi duydum ve bu sefer çığlık atarak yere kapaklandım.

Yere çömelip bacaklarımı kendime çektim ve kollarımı, bacaklarımın üstüne, yüzümü de kollarımın üstüne gömüp deli gibi sallanmaya başladım. Bir anda kolumda bir el hissetmemle korkup bir çığlık daha atıp yerimden fırladım.

"Sakin ol. Naeun sakin ol benim. Neler oluyor? Neden çığlık atıp duruyorsun?" Bu Jungkook'tu ve ben direk ona sarılıp ağlamaya başladım. O da bana sarıdı ve bir eliyle de 'ben buradayım seni koruyacağım' dermiş gibi başımı okşadı. "Naeun iyi misin? Neler olduğunu anlatmak ister misin?" Başımı salladım ve hâlâ ağlayarak konuşmaya çalıştım. "Ben *hık* yemek yapıyor-dum *hık*  sonra birden adım...sesi geldi, dönüp baktım kimse yoktu. Sonra gene işime döndüm bu sefer koşma sesleri geldi korkmaya başladım ama her arkamı döndüğümde,kimse olmuyordu. Gene umursamamaya çalıştım devam ettim ama bu sefer büyük bir patlama sesi duydum ve çığlık atıp yere yığıldım. Sonra da sen geldin."