YANLIŞ NUMARA |JJK| • |SNE|

BÖLÜM 27

Ona sinirli ve gözyaşları dolu olan suratımla baktım. Ve koşarak yukarı çıktım. Ceketimi aldım hava bu zamanlarda epey soğuk oluyordu. Odadan çıkmadan önce yüzüme baktım. Yanağım da elinin izi çıkmıştı kıpkırmızıydı ve o kırmızılık yakında morluğa dönüşecekti eminim. Yanağıma dokunduğumda ateş alıyordu. Ama benim asıl acıyan yer kalbimdi. Yanağım umrumda bile değildi. Ceketimi üstüme geçirip hızla sinirli adımlar ile aşağıya indim.

Jungkook bıraktığım gibi duruyordu. Ama başı eğikti. Bir an kafasını kaldırıp bana baktı ama daha sonra hemen tekrar eğdi. O kaldırdığı üç saniyede ağladığını anlamıştım. Ama artık herşey için çok geçti. Ben ve o asla bir daha biz olamayız. Hemen yanından geçtim. Arkamdan gelenleri anlayınca dönüp onlara sinirli bir şekilde baktım.

"Sakın hâ kimse peşimden gelmesin. Sende Joongin. Gelirseniz benim için gelen kişi biter." Dedim ve kapıyı arkamdan kapatıp çıktım. Çıkmam ile soğuk yüzüme hücum etti. Ve titredim. Ceketime iyice sarıldım. Daha sonra soğuğu umursamayıp koşmaya başladım. Ve en sevdiğim yer olan sahile geldim. Ve her zaman oturduğum yere oturdum.

Gözyaşlarımı serbest bıraktım. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. "Naeunie." Bu sesi her zaman tanırım. "Oppa niye peşimden geldin?" Diye sordum. Gelen Jimin oppaydı. "Ben evde değildim. Olaylar olmuş eve geldiğimde anlattılar senin çıkarken peşimden gelen benim için biter lafını dediğini duyunca gideyim bakayım beni bitiriyor mu dedim ve geldim." Dedi. "Onu öylesine söylemiştim. Sadece kalbim acıyor. Üzgünüm." Dedim yanıma oturup bana sıkıca sarıldı.

"Biliyorum güzelim biliyorum. Merak etme. Hepimiz biliyoruz. Kimse sana alınmadı." Dedi ve devam etti. "Naeun sana siz burada yokken neler olduğunu anlatmamı ister misin?" Dedi. Bende kafamı hızla salladım. Gülümseyip anlatmaya başladı.

"Öncelikle sizin gittiğiniz gün ki konuşmanızdan sonra Jungkook arkada durup sana baktı. Siz gidince de hemen arkasını dönüp hızla gitti. Bizde eve geldik. Sonra gece baya geç oldu Jungkook hâlâ yoktu. Herkes yattı bense tüm gece uyumayıp Jungkook'u bekledim. İllaki gelecekti. Ve geldi de. Ama baya baya salak çocuk içmişti. Olduğu yerde iki saniye duramıyordu. Bunu tuttum ve odanıza götürdüm. Orada bunun güzelce işlerini hallettim. Sonra bu konuşmaya başladı. 'ben sensiz ne yaparım 2 sene boyunca ben seni bir saniye görmeyince özlüyorum ben nasıl dayanırım? Seni şimdiden çok özledim. Niye herşey böyle olmak zorunda ki. Sen gelince sana numara ile sevgili yaptığımı söyleyeceğim. Benim için bu çok zor ama ikimizin iyiliği için bunu yapmalıyım. Ben gitme desem sana gitmez miydin? Bunu çok merak ediyorum. Seni herkesten, herşeyden, kendimden bile daha çok seviyorum lan ben. Lütfen geri dön.' falan filan ve daha çok şey söyledi. Ve bunları söylerken hep ağlayıp hıçkırıyordu. Biz ona 2 sene boyunca yemek yediremedik. Zar zor iki lokma çok zayıfladı. Kendisini ilaçlarla ve haplarla ayakta tutuyordu. Her gece içip böyle şeyler diyordu. Naeun Jungkook iyi değil. Lütfen yapma böyle. Psikolojisi hiç iyi değil. Birçok psikoloğa getirdik. Ancak kendini kendisi isterse düzeltebilir bizim elimizden birşey gelmez. Dediler. Şuanda yemek yemiyor bakma bugün yemiş. Büyük ihtimal senin öğrenmeni istememiştir. Ama biz yemek verdiğimizde bile bir lokma alıp hemen kusuyordu. Kaç kere doktora götürdük sayamayacağım kadar çok. Lütfen biraz yardımcı ol ona ve artık düzelsin. Sende ona çok kötülük yapıyorsun. O da sana ama sen daha çok yapıyorsun. Yeter artık ikinizin de bu halini görmek istemiyorum. Az önce eve geçtiğimde Jungkook baygındı. Yeter lütfen. İkinizde bunu kendinize yapmayın." Dedi ve ayağa kalkarak bana elini uzattı. Tuttum ve birlikte eve doğru yürüdük.

Onu çok merak ediyorum. Ben koşmaya başladığımda. Jimin oppa arkamdan bir tebessüm edip peşimden koşmaya başladı. Kapının önüne gelince durdum. Hâlâ emin değilim. Jimin oppa kapıyı açıp beni içeri itti. Ben içeri sendeleyerek girince herkes bana baktı. Ben ise sadece Jungkook'a bakıyordum. Jungkook ise yorgun yüzü ile bana. Jimin oppa koluyla beni dürtünce kendime geldim. Ve bir anlık cesaret ile koşarak Jungkook'a sarıldım. Hiç beklemediğim bir şekilde o da bana karşılık verdi.