48 ❤

10K 847 4
                                    

Melihat Jung Yeon agak muram pagi ini, Jungkook sedikit susah hati. Berpunca malam semalam punya hal, gadis ini melarat sehingga ke hari ini. Hendak sarapan pagi pun rasa kurang senang.

"Jung Yeon,"

Senyap.

"Jung Yeon..."

Senyap juga.

Jungkook lepaskan nafas panjang. .

"Sayang,"

Kepala Jung Yeon terangkat, tetapi matanya berkaca-kaca. Kunyahan Jungkook perlahan serta-merta. Tangan isterinya disentuh perlahan.

"Kenapa ni, hmm? Janganlah macam ni. Aku minta maaf."

"Awak tak salahlah."

"Habis tu?"

"Salah saya sebab... tak boleh kawal perasaan semalam. Padahal semua tu dah lama berlalu."

Jungkook menarik kerusi Jung Yeon supaya dekat dengannya. Dagu isterinya ditarik lembut supaya gadis itu memandang wajahnya.

"Look at me. Sayang, look at me."

"Tak nak." Jung Yeon mengelap wajahnya dengan tangan.

"Pandang aku." Jungkook menarik dagu Jung Yeon dan mencari anak mata isterinya itu. Ibu jarinya menyeka air mata Jung Yeon.

"Jangan menangis sebab orang yang pernah buat kau jadi macam ni. Tapi kau kena ingat, dia ibu kandung kau. Tak baik derhaka dengan ibu."

"Tapi dia..."

"Ya, sayang. Dia tak baik macam orang lain. Tapi dia pun ada perasaan."

"Macam mana awak boleh cakap macam tu? Sedangkan awak tahu yang dia buang saya?"

"Dia pun manusia."

"Tak, awak tak faham saya." Jung Yeon berdiri dan terus beredar.

[COMPLETED] Frust 좌절하다 (Jungkook BTS)Where stories live. Discover now