XXXIV.

16.2K 632 99
                                    

PLUUUUG! HAHAHA

https://www.wattpad.com/story/120404994-v-e-r-o-n-i-c-a 



K


"Sa wakas iha!" Si Yaya Isidra iyon. She walked towards me and embraced me into a tight hug. Sinuklian ko naman iyon at ngumiti rin ng bahagya sakanya. "Maayos na ba talaga ang pakiramdam mo?"

Tumango ako. "Maayos na ho. Namiss ko ang kwarto ko."

"Maayos na maayos na 'yan Yaya Isi! Nakutusan na ako kanina eh." It was Gen. Ibinaling ko sakanya ang atensyon ko and I glared at her. She made a peace sign. "Joke lang po talaga Yaya Isi! Namiss ko lang din po ang luto niyo talaga."

"Ikaw talagang bata ka, oo."

Si Prim naman ay nakakunot ang noo habang may kung anong kinakalikot sa phone niya. Nilapitan naman siya ni Gen and tapped on her shoulder. "Ano 'yan ha Prim?"

Bigla namang itinago ni Prim ang phone sa bag niya at nangiti- ngiti pa. I find it weird to be honest but I just let it slide then.

After 3 days ay nakalabas din ako ng hospital. No sign of Andrea came. What Vero said wasn't true. Hindi bumalik si Andrea, ni- hindi ko nga alam kung talaga bang pumunta siya doon at binisita man lang ako. Where the hell is she?! She saved me, I want to see her! Ngayon, siya naman ang nawawala. Damn it, Andrea!

"Sweetie, what would you like to do today?" It's mommy. "Prim and Gen can accompany you today although you'll have your bodyguards for safety, iha."

Nakangiti namang nakatingin saakin sina Prim at Gen. Honestly, I don't feel like going out tonight. I just really want to see Andrea and talk to her about... well, things. There are so many questions in my head right now. It's been bothering me non- stop. She, only she, can answer these questions.

"How about we play paintball? Or kanta tayo? Tutal songers naman tayong tatlo!"


You killed my father.

You killed my father.

You killed my father.


If he was the one who killed her father then...

Suddenly, I wanted to run inside my room and crash into my bed. Ganon nga ang ginawa ko. Hindi na ako nagpaalam pa kina mommy. I really just wanted to get inside my room and stay there all day long.


"Katarina, iha!"

"K!"


What's the percent of her being the girl in my childhood?


F L A S H B A C K


"Dito ka lang. Huwag mong subukang tumakas at mag- ingay kung hindi malalagot ka saamin. Naiintindihan mo ba?"

Wala na akong naririnig ng maayos sa takot. Iniisip ko na lang kung paano matatapos ang araw na ito at kung paano akong makakauwi na lang at makakasama muli sina mommy at daddy. Mommy... daddy... where are you? Please come help me now.

Someone touched me on my cheek. "Tingnan mo nga naman, huwag ka nang umiyak. Wala naman kaming ginagawang masama sa'yo diba?" Tanong nung isang lalaki na mas bata sa isa. "Gusto atang may masama tayong gawin sakanya eh. Iyak ng iyak."

K A T A R I N A (•GXG•)Where stories live. Discover now