K A T A R I N A (•GXG•)

41.

K

"So what's the score between you two?"

It was Gen. As usual, she would really be the first one to notice every detail, even the smallest. Ewan ko ba dyan, laging pinapansin lahat ng bagay.

"Yes K. Tell us. Come on spoil us."

I sighed nung nagsalita pa si Prim animo'y naga- agree sa sinabi ni Gen. Bumisita muli sila sa bahay dahil baka raw sa mga susunod na araw ay nasa ibang bansa sila. "I have nothing to spoil the both of you. Pwede ba, huwag niyo ako guluhin dito."

"Hindi ka naming ginugulo. Nagtatanong lang kami ditto. Bakit ba ng defensive mo!" It's Prim again. "Sinasabi ko sa'yo K ha. Magkadugo tayo. Wala ka bang tiwala sa pinsan mo?"

I sighed once again and put down my phone after scrolling on my random feed. "Then just stop asking nonsense questions."

"Nagtatampo na talaga ako sa'yo K."

"Me too, Prim. I agree with you." Gen added, faking her sadness. "Do you even still consider us friends?"

I glared at the both of them. "Fine! Fine! For Pete's sake! Matahimik lang kayong dalawa!" Para naman biglang nagliwanag ang mga mata ng dalawa. Annoying! "She confessed."

Nanlaki ang mata nila at umaktong gulat na gulat.

"No way."

"You're kidding..."

"And I confessed too."

Bigla ba naman ay dinaganan ako ni Prim at pinagpapalo ako ng dalawa. What the freaking hell! "Prim! Get off me you annoying little! Gen, stop! Ano ba! Ang childish niyo!"

Nagsisisigaw ang dalawa.

Tumitili pa.

"Ano pa? Ano pa? Come on tell us!"

"Pwede bang lumayo muna kayong dalawa saakin. Naalibadbaran ako sa presensya niyong dalawa."

Sumimangot ang mga ito. "Tatanggapin naming yang mga masasakit mong salita basta ba'y magkwento ka. Ano pa K? Ano pang nangyari?" Pagpupumilit ni Gen.

I shrugged it off. "Wala na. Ayan lang."

But I lied. Ang totoo ay meron pang nangyari. Matapos ang confession naming dalawa sa isa't isa ay hindi muna umuwi si Andrea. Nagstay pa siya at sa kwarto ko mismo. What did the both of you do, Katarina? Hmmmm? Oh my God! No! Stop! We did nothing. Magkatabi lang kami sa kama habang nagkwento- kwento siya tungkol sa naging buhay niya sa ibang bansa. I just listened to her as I stared at her face. They're right. She's gone more beautiful. How come I'm just noticing it fully now? Ang ganda ganda niya. And, actually, there is one thing I have realized about her. Hahahaha! Andrea's such a sappy romantic. 

I even remember what she told me.

"Katarina, mahilig ka bang mag- star gazing?"

I thought to myself. "Probably. I'm not sure. Maybe when I was still a kid. Why?"

Nagulat ako nang bahagya nang tumayo siya sa kama at inakay ako upang tumayo rin. "Hindi lang mga bata ang pwedeng tumingin sa mga bituin. Kahit tayo rin."

"Seriously Andrea?"

Ngumiti lang ito at nang nakatayo na kaming dalawa ay pumwesto kami sa may bandang bintana ng kwarto ko. She opened it enough for the both of us to have a good view of the sky.