Unexpected Love | COMPLETED

Chapter Thirty

IVONE'S POV.

Ilang minuto rin kaming magkayakap ni Shark. Ilang minuto rin akong lumuluha. I don't know but I felt comfortable with him. Iyon bang pakiramdam na minsan mo lang madarama sa isang lalaki na kakakilala mo lang? Kasi iba na ngayon eh. Baka mamaya, isang yakap lang ay... Errr. Ayokong isipin ang karumihan. Erase! Kumalas na ako sa pagkakayakap. Naglakad-lakad kami.

Nandito pala kami sa garden ng school. Actually, wala na talaga akong balak mag-klase. Ewan ko ba sa kaniya kung bakit niya ako sinusundan.

"Shark, you have classes." Sabi ko.

"No, we still have classes." Natatawa niyang aniya.

"Ikaw na lang ang bumalik do'n. I've already done my part of explaining already. Hindi ka pa--"

"I don't care about my studies." Bumuntong hininga siya tsaka tumingin sa akin.

"'Wag mo nga akong niloloko!"

"Do I look like I'm joking?" Seryoso niyang aniya.

"E-Eh... Bakit nga ba?" Napapikit pa ako sa pag-utal ko.

"Nothing. I just don't like studying." Once again, he sighed. Umupo ako sa bench na malapit sa akin at ganoon din siya.

"K-Kung gano'n, bakit n-nandito ka?" Taka kong tanong.

"Why? Don't you like me here?" nagtaas siya ng kaniyang kilay.

Agad akong umiling, "H-Hindi naman sa gano'n..." muli akong napapikit.

Why do I stutter everytime I talk to him?!

"Some reasons happen unexpextedly, katulad nito... I shouldn't be studying here. I shouldn't be here with you, wala dapat ako sa tabi mo." masyado siyang seryoso sa mga sinasabi niya kaya napakunot na lamang ang noo ko.

"W-What do you mean? May problema ba?" pagtataka ko.

"I should not talk to you either. Wala din dapat ako dito sa Pilipinas but I escaped from ... Nevermind." He sighed again. Mabigat ba ang pinagdadaanan mo at lagi kang gumaganiyan?

"Hindi ko talaga maintindihan," Sabi ko sa kaniya.

"I live in North." Aniya.

Huh?

"W-What.. Like North K?"