One Last Fall

Chapter 47-Hallasan

"So where exactly in Jeju are we going?" Tanong ko habang nagsusuklay.

"Hallasan"

"What's that place? Museum?"

"Mountain" binaba ko ang brush at nilingin ko sya.

"Are you saying that we're going to climb a mountain?"

Ngumisi sya at tumango.

"Diego! Seriously? Baka madisgrasya pa tayo"

"I won't let that happen" tumayo sya at lumapit sakin. "I'll take care of you" ngumuso ako at tumango.

"You really love mountains huh?" Ngumisi lang sya at hindi sumagot.

Saktong 8 am nang dumating si Mr. Kim. He drove us to the airport kung saan sasakay kami ng plane papuntang Jeju. Sa isang hotel kami magpapalipas ng gabi mamaya and tomorrow we'll going back to Seoul.

Pumasok na kami sa airport at naghintay ng ilang minuto para sa flight namin. Naging mabilis lang ang flight. Isang oras lang at nakababa na ang eroplano.

Pagbaba ng plane at niyakap ko ang sarili ko. Mas malamig pala dito.

"Wear this" hinarap ako ni Diego sakanya at pinalupot sa leeg ko ang itim na scarf.

"Let's go" mahina akong tumawa at tiningnan si Mr. Kim. Paglabas namin ng airport ay sumakay na kami sa nakapark na puting car. Paglagay ng gamit namin sa compartment ay pumasok na kami, si Mr. Kim naman ay sa driver's seat. He drove us to our destination.

"Seriously, Diego?" Tanong ko while suppressing a laugh.

"I don't know about this" nilingon namin si Mr. Kim na kakababa lang ng car. Para pa syang nagulat na makita kaming nakatingin sakanya.

"You don't like this place?" Hindi ako sumagot at kinagat ang labi ko. "I thought you would like here because this place has been so popular to tourists"

"It's fine. Let's just go inside" hinatak ko si Diego papasok ng Loveland.

"Fuck" wika ko at natulala habang nakatingin sa sculpture ng babae at lalaki. Err, I can't describe it because they're doing something.

Nilingon ko si Diego na ngayon ay hindi makatingin sakin.

"Picturan kita doon" asar ko sakanya at nginuso ang male genital sculpture na may nakaupong babae.

"Damn it" aniya habang ako ay napahagalpak ng tawa. Naglibot kami habang hindi naman ako tumigil kakatawa dahil sa mukha ni Diego. He's blushing kasi. Ang cute nya.

"Ano? Nakakahinga pa ba yang alaga mo?" Asar ko. Ngumisi naman sya at inakbayan ako.

"I-CPR mo kaya?"

"Kadiri!" Lumayo ako sakanya at hinampas sya. "Manyak mo!"

"What? Ikaw tong nauna" aniya habang natatawa. Inirapan ko sya at hinila palapit kay Mr. Kim.

"Let's go"

Naguguluhan man ay pinili nalang sumunod ni Mr. Kim.

"What time are we going to climb the mountain?" Tanong ko

"1 o'clock, Ma'am"

"I told you to just call me Daphne" sumimangot ako

"I'm sorry but we strictly follow formality towards our guests"

"Okay" ngumuso ako at pumasok sa passenger seat.

"Let's not go back here" ani ni Diego pagpasok. Natawa naman ako at kinurot sya.