Chapter 57: Tears of Joy

22.6K 498 108
                                    


Elise's POV

I got a text message from Simon that I have my flight ready for tommorow, early in the morning. Siguro nga mas mabuti na yung ganito, ako na lang ang lalayo para sa kanya.

Nagmadali na ako sa pagmamaneho pauwi sa mansyon para i-empake ang ilan sa mga gamit na dadalhin ko. I'm not using my private plane now because of some issues so I will only take a few.

"Good evening Master!" Sabay-sabay na bati ng mga bodyguards and maids na naka line up sa hallway ng mansyon pag dating ko. Matagal-tagal na din simula nung huling bisita ko dito. Its a familliar scene, isn't it?

"Hi sis.." Gulat na napatingin ako sa direksyon ng nagsalita. It was him smiling and standing near the visiting lounge, ang taong rason kung bakit lalong lumayo ang loob ko kay Mom, our illegitimate brother.

"Who the hell brought you here?" I asked with a narrowed brows.

"I did." I sighed in disappointment, si Eunice na naman pala.

"I called you numerous times and you didn't even bother to answer, tapos dinala mo pa yang.. yang bata na yan dito?!" Sabi ko habang naglalakad palapit kay Eunice.

"Well, there's a reason why I wasn't able to answer your call and also, he is not a kid anymore as you can see.." She uttered.

"I don't give a damn care! Get him out of my sight!" Pabulong pang sabi ko nang makalapit kay Eunice.

"Um.. Hello, naririnig ko po kayo." Luis cleared his throat and smiled again.

"You and your temper again. Why so cold my dear twin sister? He's turning twenty this month, and he wants us to watch his soccer game as a birthday gift for him." She then flustered her wide smile trying to persuade me.

"You know what? I'm not interested!" Then I walked fast upstairs, straight to my room and shut the door closed. That poor boy, lalo niya pang sinira ang gabi ko.

Wala na akong sinayang na oras pa at nilagay ko na sa malaking maleta ko ang lahat ng kailangan kong dalhin.

"Sh*t!" I cursed. Isang importanteng bagay ang napansin kong nawawala, the promise ring na ibinalik sa akin ni Claire nang iwan niya ako. I rummaged through all of my things in here but found nothing. Paano mawawala yun? It was placed safe here in my jewelry box at walang sinuman ang magtatangkang kumuha nito except..

"Euniceeeeeee!" Damn her. She used that bastard son of a b*tch as an excuse and stole the ring. No one will dare to do that except her. I immediately dialled her number but out of reached.

"Manang Rosing, paki sabi kay Simon na ihanda ang sasakyan, ngayon na." Mabilis na sabi ko sa isang maid na nakasalubong ko paglabas ng room ko. Kailangan kong makuha ulit ang promise ring, yun na lang ang tanging bagay na pinanghahawakan ko.

"Saan po ang punta ninyo Master? Maya-maya po ay aalis na kayo papuntang airport." Nakayukong tanong nito sa akin.

Right, what's the point of getting the ring back? Hindi na babalik si Claire sa akin kahit makuha ko pa ulit yung singsing.

"Wag na lang pala, salamat na lang." Tumalikod na ako at naglakad papasok ng kwarto at naupo sa kama. I felt a sudden heat from my eyes as my sight became blurry.

It brings back memories. The reason why I need to leave again. The reason why I need to forget everything.

Ginawa ba ni Eunice yun para hindi ako umalis ng bansa? Well, that change nothing of my plans. Guess I have no choice but to leave, I can't miss my flight.

She Fell First (GirlxGirl)Where stories live. Discover now